Sunday, March 18, 2007

14. ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Επίλογος. Το φαινόμενο Παππάς.


Νομίζω ότι, πέρα από τα ιστορικά διδάγματα της ανταρσίας του ΒΕΛΟΣ, και τις επιπτώσεις του Κινήματος του Ναυτικού στη νεότερη ιστορία του τόπου, είναι εξαιρετικά χρήσιμη και διδακτική η επισήμανση ορισμένων παραμέτρων του χαρακτήρα και της συμπεριφοράς του ΠΑΠΠΑ.

Πολλοί, και τότε αλλά ακόμη και σήμερα, αναρωτιούνται πώς και γιατί βρέθηκαν τόσοι νέοι άνθρωποι να ακολουθούν τον κυβερνήτη τους στο άγνωστο.
Χωρίς καμιά προσυνεννόηση ή γνώση για το τι έμελλε να συμβεί, χωρίς κανένα προσχεδιασμό ή προετοιμασία, χωρίς καμιά προοπτική αποκατάστασης, χωρίς χρήματα ή άλλα εφόδια, χωρίς να γνωρίζουν πότε θα μπορούσαν να γυρίσουν στις οικογένειές τους, χωρίς να γνωρίζουν τι τους περιμένει εκεί έξω. Κυριολεκτικά στο άγνωστο.
Και τα περί 'πλέριας δημοκρατικότητας' ή 'αντιστασιακής συνείδησης' ή 'εκ γενετής και εξ οικογενειακής παράδοσης αριστεροκατάταξης' των πιτσιρικάδων που μπήκαν στη Σχολή Δοκίμων ή στη Σχολή Υπαξιωματικών το 1968 είναι αστεία αγγίζοντα τα όρια του γελοίου. Η χούντα έλεγχε το παρελθόν και του σε τρία τετράγωνα μακριά γείτονά σου!
Γιατί, λοιπόν;


Η πρώτη επαφή, των νεώτερων στελεχών, με τον κυβερνήτη, είχε ως κύριο συναίσθημα το ...δέος.
Εύσωμος, πληθωρικός, «τσιμενταρισμένος», με διαπεραστικό βλέμμα από τα συνεχώς μισόκλειστα μάτια του, καθόλου «ραφιναρισμένος» στη συμπεριφορά του και στο λεξιλόγιό του.
Σκυθρωπός στη μπουνάτσα και χαμογελαστός στη φουρτούνα.
Νευρικός στο λιμάνι, ήρεμος στο πέλαγος.
Γνωρίζει κάθε σπιθαμή του Αιγαίου και κάθε άστρο τ’ ουρανού.
'Παίζει' με το πλοίο, του μιλάει, μετράει τα κύματα και απολαμβάνει να το μανουβράρει στα πιο απίθανα μέρη, και, το σπουδαιότερο, δασκαλεύει στη ναυτοσύνη με πάθος τους νεότερους.
Αν διαπιστώσει ότι ακολουθείς, γίνεται ο πατέρας, ο αδερφός, ο φίλος.
Αν ...δεν, ανελέητα αδιάφορος.
Τα στρατιωτικά, οι κανονισμοί και οι διατάξεις είναι γι αυτόν άχρηστες λεπτομέρειες.
Τον νοιάζει η ουσία των πραγμάτων και όχι ο τύπος.
Επιβάλλεται με την επαγγελματικότητά του, την καθαρότητα της σκέψης του.

Οι Άγγλοι λένε ότι ο κυβερνήτης πρέπει να κερδίσει
-την αναγνώριση του πληρώματος ως άνδρας,
-τον θαυμασμό του πληρώματος ως ναυτικός,
-τον σεβασμό του πληρώματος ως Κύριος.
Ο Παππάς τα κέρδιζε και τα τρία.


Με λίγα λόγια, ο Παππάς είναι η απόδειξη στην πράξη της θεωρίας του ηγέτη.
Στην προοπτική να χάσουν τον ηγέτη τους, αλλά και με την υποχρέωση να τον προστατεύουν, οι άνδρες του θα τον ακολουθούσαν ακόμη και στην πιο μεγάλη θυσία.
Η καθαρότητα των προθέσεών του αποδείχτηκε και μετά, από το γεγονός ότι δεν εξαγόρασε την πράξη του -παρά τις επίμονες και θελκτικότατες Σειρήνες-, δεν εκφύλισε τα ιδανικά του με κομματικά ή πολιτικά ανταλλάγματα, έμεινε πάντα πιστός σ’ αυτά που με τη στάση του δίδαξε σ' εμάς τους νεότερους.

Ο Αντιπλοίαρχος Νίκος Παππάς, όπως και αυτοί που τον ακολουθήσαμε, χαρακτηρίστηκε από ήρωας μέχρι προδότης αναλόγως και των ιδεολογικών πεποιθήσεων αυτών που εξέφεραν τους χαρακτηρισμούς.
Η προσωπική του στάση, όμως, αλλά και αυτή των ανδρών του, καθ’ όλη τη διάρκεια της εξορίας τους, απέδειξε την προσήλωσή του στον όρκο που έδωσε όταν πρωτοφόρεσε τη στολή του αξιωματικού του Ναυτικού και την πίστη που όφειλε στο Σύνταγμα και στους Νόμους της πατρίδας. Τα τελικά συμπεράσματα δικά σας.

Με την κίνηση του Α/Τ ΒΕΛΟΣ, ο Κυβερνήτης του κατόρθωσε να εκπληρώσει τους σκοπούς του Κινήματος του Ναυτικού, το οποίο δεν εκδηλώθηκε ποτέ! Γιατί, έτσι,
- έπεσε στο κενό η προσπάθεια του καθεστώτος να υποβαθμίσει το μέγεθος της αντίθεσης του Ναυτικού.
- Η αποκάλυψη της έκτασης του Κινήματος, και της 'προέκτασής' του σε Πολεμική Αεροπορία και Στρατό, αφαίρεσε κάθε επιχείρημα ότι το καθεστώς είχε τη στήριξη του συνόλου των Ενόπλων Δυνάμεων.
- Το καθεστώς αναγκάστηκε να προβεί σε «δημοκρατικά» βήματα για να αλλάξει τις εντυπώσεις (κατάργηση της Βασιλείας- Γενική αμνηστία -κυβέρνηση Μαρκεζίνη)
- Ο λαός αντιλήφθηκε ότι το καθεστώς είναι γυμνό και η αντίδραση φούντωσε με αποκορύφωμα την εξέγερση του Πολυτεχνείου και την αντίστροφη πλέον μέτρηση για την πολιτική λύση που ήρθε, δυστυχώς, αργά.


Το Κίνημα του Ναυτικού, και η θρυαλλίδα που το αποκάλυψε -ο Αντιπλοίαρχος Παππάς με το ΒΕΛΟΣ- ως γέφυρα στη λαϊκή αντίδραση από τη Νομική έως το Πολυτεχνείο, συνέβαλαν αποφασιστικά στις διεργασίες που οδήγησαν στην πτώση της δικτατορίας και στην αποκατάσταση της Δημοκρατίας.
Αρκετοί έσπευσαν αυθαίρετα να οικειοποιηθούν τις όποιες δάφνες και να διακηρύξουν εκ των υστέρων την ανύπαρκτη συμμετοχή τους.
Άλλοι, έσπευσαν να ρίξουν το ανάθεμα της προδοσίας και με χυδαία επιχειρήματα προσπάθησαν να μειώσουν την όποια σπουδαιότητα των ενεργειών.
Οι πολλοί, μη μπορώντας να εντάξουν τον Παππά και τους άνδρες του σε κάποια συγκεκριμένη κομματική παράταξη, έσπρωξαν τα γεγονότα στην αφάνεια και στη λήθη.

Αλλά, το Κίνημα του Ναυτικού, και το ΒΕΛΟΣ, όντως δεν ανήκει σε κανέναν.
Ανήκει στην ιστορία της Ελλάδας και στην ιστορία του Πολεμικού Ναυτικού, της κιβωτού που συντηρεί για χιλιάδες χρόνια την Ελληνική Δημοκρατία, τον Ελληνικό πολιτισμό, στα σκαριά του.

Το σωστό ή λάθος των ενεργειών μας θα το κρίνει η Ιστορία όταν εμείς θα εκλείψουμε βιολογικά.
Αλλά μέχρι τότε, ουδείς δικαιούται με φαντασιώσεις να τις εκμεταλλεύεται για προσπόριση ψήφων ή για εκτόνωση των συμπλεγμάτων που διαμορφώθηκαν από την απραξία του.


Εγώ το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ένα δημόσιο
«ευχαριστώ κύριε Κυβερνήτα».

Το είχα χρέος.


αφιερωμένο στους απόντες συντρόφους
Κωστής Γκορτζής
Αντιναύαρχος Π.Ν. ε.α.
34 χρόνια και 25 κιλά βαρύτερος

ΤΕΛΟΣ


Υ.Γ. 1 Ευχαριστώ και τους φίλους και φίλες, τη Νίνα μου, τον Mαυροπρόβατο, τον Dralion, τον Μάνο Αντώναρο, τον Γιώργο Τετράδη, τον rockerblogger, τον Μπαμπάκη, τον Μαυρόγατο, τον pan, τη Ροδιά, τη Μαμάννι, την Κροτκάγια, τον Μαντρόσκυλο της Βάλια Κάλντα, τον Σχολιαστή, τη so-far, την allmylife, τον Άσπρο Λύκο, Τον Χρήστο Φασούλα και -σίγουρα ξεχνάω κάποιους/ες- που με έσπρωξαν, άλλος ελαφρά και άλλος δυνατότερα να καταθέσω αυτές τις αναμνήσεις μου και με τα σχόλιά τους 'συντήρησαν' τη δύναμη να συνεχίσω μέχρι τέλους.
Ευχαριστώ και τον Alzap για την ευπρεπή διασταύρωση των ξιφών.
Α, και τον νεαρό συνονόματο, και σχεδόν συνομήλικο του γιού μου, Αντώνιο που είχε την υπομονή να ακούσει όλη την ιστορία!
Όπως και όλους επώνυμους κι ανώνυμους που είχατε το κουράγιο να τα διαβάσετε όλα! :-)

Υ.Γ.2 Η αφήγηση, αναγκαστικά σε πρώτο πρόσωπο, ενδεχομένως να δίνει την εντύπωση ότι ήμουν το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας. Δεν ήμουν βέβαια. Υπάρχουν άλλες 31 παράλληλες ιστορίες γιατί στην κίνηση του ΒΕΛΟΣ συμμετείχαν οι :

1. Αντιπλοίαρχος Παππάς Νικόλαος Κυβερνήτης
2. Σημαιοφόρος Ζησιμόπουλος Νικόλαος, Μηχανικός, σκοτώθηκε τον Μάρτιο του 1977 στην προσπάθειά του να σώσει το προσωπικό του λεβητοστασίου στο Α/Τ ΘΥΕΛΛΑ μετά από έκρηξη σε ασφαλιστικά των λεβήτων. Ήταν, τότε, Υποπλοίαρχος.
3. Σημαιοφόρος Προκοπάκης Ηρακλής, Μηχανικός
4. Σημαιοφόρος Ματαράγκας Κωνσταντίνος
5. Σημαιοφόρος Γκορτζής Κωνσταντίνος
6. Σημαιοφόρος Στράτος Γεώργιος
7. Σημαιοφόρος Χατζηπέρος Παναγιώτης, Μηχανικός
8. Αρχικελευστής Καραμίχας Κωνσταντίνος
9. Αρχικελευστής Κωνσταντινίδης Κωνσταντίνος
10. Αρχικελευστής Σαραφιανός Γεώργιος
11. Αρχικελευστής Καλλίνος Παναγιώτης
12. Αρχικελευστής Πανούσης Διονύσιος
13. Αρχικελευστής Ρουσσόπουλος Δημήτριος
14. Αρχικελευστής Ρετζής Ευάγγελος
15. Αρχικελευστής Κιμιγκέλης Γιώργος, πέθανε το 2003
16. Επικελευστής Μηλιώτης Σπύρος, πέθανε το 2006
17. Κελευστής Βιτάλης Ανδρέας
18. Κελευστής Αυγερινός Αριστείδης
19. Κελευστής Γούτσος Γεώργιος, σκοτώθηκε από το στροφείο του Ελικοπτέρου του Νιάρχου πάνω στη θαλαμηγό όπου εργαζόταν, το 1993
20. Κελευστής Σπυριδάκης Εμμανουήλ
21. Κελευστής Σαμψών Μιχαήλ
22. Κελευστής Μυτακάκης Δημήτριος
23. Δόκιμος Κελευστής Αλοΐζος Νικόλαος, πέθανε το 2010
24. Δόκιμος Κελευστής Γκαρούτσος Ιωάννης
25.
Δόκιμος Κελευστής Αντωνίου Γεώργιος
26.
Δόκιμος Κελευστής Αγγελής Παναγιώτης
27.
Δόκιμος Κελευστής Ελευθεριάδης Ιωάννης
28.
Δόκιμος Κελευστής Θεοδωρίδης Γεώργιος
29.
Δόκιμος Κελευστής Αβραάμ Αλέξανδρος
30.
Δόκιμος Κελευστής Ασημίνας Γεώργιος, πέθανε το 2008
31. Ναύτης Πρότακτος Ματζάνας Γεώργιος
και ως
32. Κελευστής Κωστάκης Κωνσταντίνος, που ήρθε στην 'ομάδα' στη Ρώμη από άλλο πλοίο.

Labels:

131 Comments:

At Mon Mar 19, 06:39:00 PM, Blogger Ο σκύλος της Βάλια Κάλντα said...

Κι έτσι έκλεισε αυτή η διήγηση. Έκλεισε εντελώς; Νομίζω πως όχι. Υποψιάζομαι ότι οι ερωτήσεις θα φωτίσουν κι άλλες λεπτομέρειες.

ΥΓ Με στεναχώρησε ιδιαίτερα ο τρόπος που σκοτώθηκαν οι δύο απόντες σύντροφοί σου: από ένα σκατοκάζανο ο ένας, από το ελικόπτερο του Νιάρχου ο άλλος. Φτου γμτ!

Θενκς, Ημίαιμε!

 
At Mon Mar 19, 06:49:00 PM, Blogger Lion said...

Το οποιοδηποτε ευχαριστω [*], ο οποιοσδηποτε επαινος που μπορω να εκφρασω, ειναι πολυ λιγα.

Νασαι παντα καλα Ημιαιμε!!!

[*] το ευχαριστω για την καταγραφη της ιστοριας αλλα κυριως για οσα εκανες στα 22 σου χρονια. Χωρις εσενα, οι περισσοτεροι απο μας θα ηταν τωρα αλλου.

 
At Mon Mar 19, 07:12:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Σκύλε, και ήταν και ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ!

Δρακολέοντα, θαλασσοσύντροφε ευχαριστώ για τα υπερβολικά καλά σου λόγια.
Διόρθωσα και την ...αβλεψία μου στην αναφορά των φίλων που με ...έσπρωξαν!

 
At Mon Mar 19, 07:29:00 PM, Blogger Pan said...

Αρχηγού παρόντος πάσα αρχή παυσάτω. Το αφήνω, λοιπόν εκεί, παρότι έχω πολλές και διάφορες απορίες - ενστάσεις - αντιρρήσεις - επειδή ο Αρχηγός εξέδωσε διαταγή.
Να ξέρεις όμως ότι περιμένω - και σίγουρα και πολλοί άλλοι.
Η δικιά μου η κατακλείδα: Οι απόγονοι-επίγονοι του Βασίλειου Λάσκου εκτέλεσαν εις πέρας το έργο που τους ανατέθηκε με αξιοπρέπεια και σεμνότητα (βλέπεις επιμένω σε αυτή!). Δεν ξέρω αν μπόρεσαν να εξαγνίσουν ολόκληρο το Ναυτικό, αλλά πάντως οι ίδιοι τοποθετήθηκαν (για εμένα πάντα) δίπλα τους Ελδυκάριους και τους καταδρομείς του Νοράτλας που 'δεν πολέμησαν' στην Κύπρο.Και στον κυβερνήτη του αρματαγωγού που μόλις έμαθε τα καθέκαστα επέστρεψε και αποβίβασε τους άντρες που θα επέστρεφαν στην πατρίδα για να πολεμήσουν και- πολλοί εντέλει από αυτούς - να σκοτωθούν.

 
At Mon Mar 19, 07:43:00 PM, Blogger Pan said...

'Έφεραν εις πέρας' εννοούσα!

 
At Mon Mar 19, 07:53:00 PM, Blogger zepos said...

Ενα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και από μένα Ναύαρχε. Πρώτα - πρώτα για την άδολη συμμετοχή σου στο κίνημα του ναυτικού τότε και έπειτα για την "προσφορά" σου σε μας της ιστορικής σημασίας εξιστόρησή της..

 
At Mon Mar 19, 07:56:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Το καταλάβαμε!
Pan, θα μας δοθεί η ευκαιρία να πούμε πολλά για το νησί. Οι εξελίξεις τρέχουν και νομίζω ότι επιτέλους θα πρέπει να αναληφθούν κάποιες πρωτοβουλίες και να σταματήσει η ελληνική πολιτικά του 'περίμενε να δούμε'! :)

 
At Mon Mar 19, 07:58:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Axtapos, το προηγούμενο ήταν για τον Pan!
Να 'σαι καλά που άντεξες! :)

 
At Mon Mar 19, 08:19:00 PM, Blogger dodo said...

Μήπως θα μπορούσε (π.χ. τον επόμενο χρόνο, με την συμπλήρωση 35 ετών), να εκδοθεί ένας τόμος όπου να περιληφθεί η παρούσα, εξαιρετική μαρτυρία, μαζί με αντίστοιχες άλλων αξιωματικών του ΒΕΛΟΣ, αλλά και τρίτων, που επίσης γνωρίζουν κάτι; Μαζί με έγγραφα, αποκόμματα, φωτογραφίες κλπ στοιχεία.

Και μετά, θα βρεθεί ασφαλώς κάποιος μεταπτυχιακός, που χρειάζεται θέμα διατριβής...

 
At Mon Mar 19, 08:53:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

dodos, μας βάζεις δύσκολα... :)

 
At Mon Mar 19, 08:56:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Τι άλλο να πούμε;
Σε ευχαριστούμε.

Άσπρος Λύκος

 
At Mon Mar 19, 09:03:00 PM, Blogger Περαστικός said...

Ευχαριστώ για αυτή την κατάθεση ψυχής, να είσαι καλά.

 
At Mon Mar 19, 09:36:00 PM, Blogger Manya Maratou said...

ευχαριστούμε
είναι πολύτιμο, αρχοντικό, άξιο
θα το φυλάξω για τα παιδιά μου
και
πώς να το κάνω λινκ όλο μαζί-γίνεταί;

 
At Mon Mar 19, 10:24:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Ασπρόλυκε! κι εγώ!

Περαστικέ, να 'σαι καλά.

Κι εσείς κυρία Σαύρα μου.
Δοκιμάστε το λινκ ΒΕΛΟΣ δεξιά. Μου φαίνεται ότι το κατάφερα. Αν όχι θα ζητήσω από τους φίλους να μου το φτιάξουν!

 
At Mon Mar 19, 10:59:00 PM, Blogger Pan said...

Τώρα που τα βλέπω όλα μαζί μου φαίνεται ότι παρασύρθηκα. Με συγχωρείς. Απλά ήταν τόσο συνδεδεμένα τα γεγονότα που ήταν σχεδόν μοιραίο. Πολύ καλές οι ιδέες για βιβλίο και τα λοιπά. Ίσως θα μπορούσαμε- όσοι τουλάχιστον έχουν τον χρόνο - να βοηθήσουμε.

 
At Mon Mar 19, 11:05:00 PM, Blogger Кроткая said...

Επιτέλους! Κατάφερα να διαβάσω τα τρια τελευταία! Τόσες μέρες δεν άνοιγε η σελίδα σου -χουντικό σαμποτάζ,34 χρόνια μετά; :)

εγώ σ'ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου, γιατί μαζί σου έχω κάνει μερικές από τις πιο υγιείς αντιπαραθέσεις, τις πιο ουσιαστικές και διδακτικές.
Και γιατί είσαι όπως είσαι. Και το είδος σπανίζει.

Είμαι πλουσιότερη -και τα τσίπουρα, θα τα πιούμε, ναι;

 
At Mon Mar 19, 11:58:00 PM, Blogger herinna/ said...

Μας έδωσες τροφή για να σκεπτόμαστε πολύ καιρό. Κάποιες απαντήσεις για το γιατί πάει στραβά αυτός ο τόπος. Ένα γερό φρεσκάρισμα αξιών παλιών και πεταμένων που οι περισσότεροι μόνο στις ταινίες φαντασίας πλεον συναντούν. Μια μεγαλύτερη αίσθηση σεβασμού για το αλάθητο ένστικτο της νεολαίας διαχρονικά. Φώτισες μια πλευρά της ιστορίας με την προσωπική σου αυτή κατάθεση, άγνωστη σε πολλούς από εμάς. Κατέδειξες ήρωες και προδότες με τον πλεον σεμνό τρόπο. Και μας χάρισες ένα πολυτιμότατο σύγγραμα που τώρα θα μείνει και στο δικό μας το σεντούκι φυλαγμένο, το σεντούκι της καρδιάς μας.
Ένα ευχαριστώ κι από μένα. Ευχαριστώ που είχα την ευκαιρία μέσα από εδώ να σε γνωρίσω έτσι όπως ποτέ δεν θα συνέβαινε έξω.
κι ένα μεγάλο φιλί.

 
At Tue Mar 20, 12:04:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Ελένη μου, αν δεν 'γνώριζα' κι εγώ τόσους ανθρώπους τέτοιας 'ποιότητας' εδώ, ίσως και να μη μιλούσα ποτέ.
Σας ευχαριστώ όλους για τη μεγαλοθυμία σας στα νιάτα μου! :)

 
At Tue Mar 20, 12:11:00 AM, Blogger herinna/ said...

Κανείς δεν θα συμφωνούσε μαζί σου για τη μεγαλοθυμία που λες. Έχουμε ανάγκη βλέπεις το καθαρό, το αυθεντικό, το κυρίως το να πιστεύουμε στον άνθρωπο κυρίως το να βρίσκουμε από καιρό σε καιρό κάποιον ημίαιμο ως αποζημίωση για την επιμονή μας αυτή. Ακόμα και οι γκρινιάρηδες μπορούν να το δουν αυτό. Και να το έχουν και ζητούμενο.
Και όλα αυτά, δεν αφορούν μόνο τα νιάτα σου για όνομα...
Άντε τώρα γιατί δεν μου αρέσει να τα λέω και πολλά πολλά μη μου κολλήσουν και καμιά άλλη ρετσινιά δίπλα στο "γκρινιάρα". Θα έρθουν κι άλλοι να στα πουν, καλύτερα.

 
At Tue Mar 20, 12:12:00 AM, Blogger herinna/ said...

Βγάλε μετά το αυθεντιό ένα "το" πλιζ.

 
At Tue Mar 20, 12:39:00 AM, Blogger manosantonaros said...

φχαριστούμε!

 
At Tue Mar 20, 07:34:00 AM, Blogger Γιάννης Αρ said...

Αν τα βάλεις δίπλα με ότι ακούγεται για την περίοδο που αναφέρεσαι και μπορέσεις να τα δεις αντικειμενικά θα καταλάβεις ότι εδώ έγραψες ιστορία.
Και δεν το λέω για να σε κολακέψω.
Όσοι έχουν γράψει μέχρι τώρα (και έτυχε να τα διαβάσω) είχαν στόχο να μας πείσουν για κάτι ή να δικαιολογήσουν 'η ή, όχι όμως να βγάλουν την αλήθεια τους προς τα έξω.

φχαριστούμε, που λέει και ο Αντώναρος από βάθη καρδίας

 
At Tue Mar 20, 10:36:00 AM, Anonymous Anonymous said...

Σκέφτομαι περίπου 5 λεπτά τι να γράψω. Ένα απλό ευχαριστώ δεν αρκεί. Να 'σαι πάντα καλά.

 
At Tue Mar 20, 10:37:00 AM, Anonymous Anonymous said...

Respect.

Όλες αυτές τις μέρες, με το που πάταγα το πόδι μου στη δουλειά, έψαχνα τη συνέχεια στην αφήγησή σας.

Ένα θερμό ευχαριστώ είναι το λιγότερο που μπορώ να σας απευθύνω.

Να είστε καλά.

Σταύρος Α.

 
At Tue Mar 20, 10:45:00 AM, Blogger allmylife said...

Ευχαριστώ Κύριε Γκορτζή.

 
At Tue Mar 20, 11:02:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Herinna, τι άλλο, ένα φιλί κι από μένα! :)

Μάνο, ειλικρινά δεν μπορώ να κουμαντάρω μέσα μου τόσα καλά λόγια και ευχαριστίες...
Ξαφνιάζομαι, ίσως γιατί τη σιωπή μου την επέβαλε ο φθόνος των απόντων (ή ο φόβος του φθόνου τους) και ξαφνικά ανακαλύπτω ότι ακόμα και η σκληρότητα της κριτικής κάποιων προσώπων και καταστάσεων ευτυχεί της κατανόησης, τουλάχιστον, από ανθρώπους που δεν έχω κοιτάξει ποτέ στα μάτια...
Είμαι ευγνώμων για αυτό, σε όλους σας.

Γιάννης Αρ., χαίρομαι ιδιαίτερα που δεν βγήκε κάτι σαν 'δημοσιοσχετίστικη' καλλιέργεια εδάφους προς ...πάσα χρήση. Φχαριστώ κι εγώ!

je εις τον κύβο, καλωσεβρήκα (δεν λέω καλωσόρισες γιατί έχεις έρθει από καιρό μου φαίνεται)!
Και το 'ευχαριστώ' από μέρους μου δεν αρκεί.

Σταύρος Α., επίσης, καλωσασβρήκα!
Κι επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ.

 
At Tue Mar 20, 11:02:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Allmylife, υποκλίνομαι και χειροφιλώ.

 
At Tue Mar 20, 11:06:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Κροτκάγια μου, με τα γλυκά σου -σαν σοκολατάκια Βελγίου...- λόγια. :)

Ένα γλυκό φιλί με την ευχή να καταφέρουμε να πιούμε τα τσίπουρα! :)

 
At Tue Mar 20, 11:38:00 AM, Blogger NinaC said...

Eγώ σ' ευχαριστώ, Κωστή μου, που μου έκανες το χατήρι. Άργησες λίγο, αλλά χαλάλι σου, άξιζε η αναμονή!

Φιλώ σε!

 
At Tue Mar 20, 12:18:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Eγώ σε ευχαριστώ πέρα απο όλα μας παρέθεσες για την
ανοχή σου στο σαρκαστικό κάποιες φορές προκλητικό αλλά αληθινό στυλ του.. Sir Lanselot.

Άσπρος Λύκος

Υ.Γ.
Μήπως είναι εύκολο να βρεθούν πηγές

1) Για την "περίεργη" εκτέλεση του Συν/χη Ψαρρού από τον ΕΑΜ;
2) Για τα γεγονότα της Αλεξάνδρειας λίγο πριν τον Εμφύλιο;

Είναι γνωστά(τουλάχιστον απτην πλευρά μου) ελάχιστα πράγματα.

Λόγω αρκετής εργασίας
τα ξαναλέμε από
Κυριακή και βλέπουμε

 
At Tue Mar 20, 12:51:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Νίνα μου, μπορούσα ν' αρνηθώ...;
(αδυναμίες!)
Φιλί κι αγκαλιά σφιχτή!


Ασπρόλυκε, να 'σαι καλά. Για τα 'Αλεξανδειανά' έχει γράψει ο Σακελαρίου στην Ιστορία του Ναυτικού κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Δυστυχώς, το βιβλίο είναι στα κουτιά κάτω από τα ...κεραμύδια επί πέντε χρόνια τώρα γιατί δεν ευκολυνθήκαμε ακόμα να αγοράσουμε τις βιβλιοθήκες που απαιτούνται για να τακτοποιηθούν. Σκαλίζοντας (για να βρώ και τη σημαία!), αν το βρώ θα σου πω λεπτομέρειες έκδοσης ή και θα σκανάρω τις σελίδες!
Βάλε το σπαθί στη θήκη και τα λέμε :)))
Για τον Ψαρρό, δεν έχω έγγραφα στοιχεία, φαντάζομαι, όμως, ότι όλο και κάποιος μπλογκοσύντροφος θα σπεύσει να σε ενημερώσει.

 
At Tue Mar 20, 01:56:00 PM, Blogger Rodia said...

Αντε, να ανεβάσεις τώρα εκείνα τα.. σκανταλιάρικα που έγραφες τις προάλλες...
:-) τα έχω ανάγκη

 
At Tue Mar 20, 02:09:00 PM, Blogger o kairos said...

Τα συναισθηματα ειναι πιο ισχυρα απο τις λεξεις.Καπετανιε μου.

 
At Tue Mar 20, 02:33:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Ροδιά μου, χρειάζομαι μια ψυχο...αγρανάπαυση. Μετά. :)

Γιώργη, παρομοίως. Ευχαριστώ που ήσουν δίπλα.

 
At Tue Mar 20, 04:43:00 PM, Blogger spiretos72 said...

Πολύ καλή αφήγηση!

Επίσης σας ευχαριστούμε που μοιραστήκατε τις αναμνήσεις σας μαζί μας

 
At Tue Mar 20, 06:39:00 PM, Blogger Φωτούλα Τζιώντζου said...

"Εγώ δεν φοβήθηκα ποτέ, τότε. Όχι γιατί γεννήθηκα γενναίος αλλά γιατί, τότε, ήμουν εικοσιδυό χρονών…"
Εγώ δεν το διάβασα μόνο σαν καταγραφή ιστορικών γεγονότων αλλά και σαν καταγραφή των γεγονότων που συνέβησαν σε ένα εικοσιδιάχρονο με όλη τη γοητεία που μπορεί να κρύβει αυτό μέσα του.
Και αυτή του η πλευρά λειτούργησε περισσότερο απο ότι η ιστορική του διάσταση. Ο τρόπος που οι γενιές κάποιες περίεργες ιστορικά περιόδους βίωνουν οριακές καταστάσεις εξακολουθεί να είναι για μένα μαγικός. Και ειδικά εκείνες οι γενιές. Και είναι τύχη όταν βρίσκεις κάποιον εκπρόσωπο τους να στα αφηγηθεί κρατώντας και αυτό είναι δική μου εκτίμηση κάτι απο τα εικοσιδύο του χρόνια ζωντανό.
Καλό σας βράδυ

 
At Tue Mar 20, 07:13:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

spiretos72, εγώ ευχαριστώ που τις μοιραστήκατε μαζί μου.
Και για τα καλά λόγια!

νερίνα, χαίρομαι γιατί 'είδες' πολλά σ' αυτήν την αφήγηση. Και σ' ευχαριστώ.

 
At Tue Mar 20, 07:26:00 PM, Blogger christina said...

Απ' όλα τα ποστ για το ΒΕΛΟΣ, κρατάω τη διαχρονική αντίδραση των απ'έξω (όλων των πλευρών)
"Περίμενε να δούμε τι θα γίνει και μετά παίρνουμε θέση εκ του ασφαλούς".

Δεν έχω πρόβλημα με το "περίμενε" αλλά με το "παίρνω θέση αφού ξεκαθαριστεί η κατάσταση".

 
At Tue Mar 20, 08:32:00 PM, Blogger Rodia said...

~~ passer-by, μακριά νυχτωμένοι είμαστε αν νομίζουμε ότι οι καταστάσεις διαμορφώνονται από τις (κάθε τύπου) ηγεσίες. Οι (ψευτο)ηγέτες αναλαμβάνουν τη διαχείριση των καταστάσεων, όταν τις παραλάβουν έτοιμες -στο πιάτο, που λένε..
(αν είναι δυνατό και... μασημένες!)

:-)

..σόρρυ Σκυλούκο μου, ας όψεται η παρόρμηση..

 
At Tue Mar 20, 08:44:00 PM, Blogger christina said...

@rodia

Οι ηγεσίες δε διαμορφώνουν τις καταστάσεις, συμφωνώ.
Διαμορφώνουν τις συνθήκες στις οποίες παρουσιάζονται οι καταστάσεις όμως και γι' αυτό το σημειώνω. Κι εκμεταλλεύονται καταστάσεις επίσης. Και καθορίζουν το πως θα εξελιχθούν κάποιες κινήσεις στο μέλλον, γιατί βγαίνουν στο προσκήνιο και τις φωτίζουν από την πλευρά που τις εξυπηρετεί.

 
At Tue Mar 20, 08:46:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Ροδιά μου, γι αυτό νομίζω ότι ο περαστικός στεναχωριέται.
Και, έτσι πάντα παρορμητική σε θέλω! :)

Περαστικέ, κι εγώ σαν 'επίγευση' έχω την έλλειψη πραγματικών ηγετών. Έχεις δίκιο.

 
At Tue Mar 20, 08:57:00 PM, Blogger Αλεπού said...

Το διάβασα όλο σήμερα με μεγάλη προσοχή. Περίμενα να ολοκληρωθεί, γιατί όταν είναι κάτι σε συνέχειες, αγωνιώ πολύ. Για τον Παππά, μια και τον έχω συναναστραφεί κοινωνικά, θέλω να πω ότι μου έκανε ανέκαθεν εντύπωση το ότι δεν είχε καθόλου έπαρση-άλλοι στη θέση του θα είχαν ύφος. Οι περισσότεροι διοικούντες πια έχουν μόνο ύφος και βρώμικη ιστορία.
Αυτή τη γλυκόπικρη γεύση μου άφησε η ιστορία κι επιπλέον χάρηκα που την έμαθα από αυτόπτη μάρτυρα που λέμε γιατί πολλά κομμάτια της πραγματικής Ιστορίας δεν θα τα μάθουμε ποτέ.

 
At Tue Mar 20, 09:25:00 PM, Blogger christina said...

Οι ηγέτες είναι πάντα "πραγματικοί".
Εμείς δε διαβάζουμε σωστά το job description τους και έχουμε λέθος απαιτήσεις.

Ο ορισμός της ηγεσίας που εννοείτε εσείς "εξατμίζεται" από ένα πολιτικό υψόμετρο και πάνω. Αναπόφευκτο φυσικό φαινόμενο :(


(Θα περάσει ο υπογράφων ως Περαστικός από δω και θα μπερδευτούμε, το βλέπω)

 
At Tue Mar 20, 11:30:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Ευπρόσδεκτοι όλοι οι Περαστικοί και passers-by φίλοι, με τα εύστοχα σχόλιά τους... Ο ορισμός της ηγεσία που εννοώ εγώ είναι γραμμένος στην αφήγηση και στο φαινόμενο Παππά. :)
Το πόσο αναπόφευκτη είναι η ...εξάτμιση, εκτιμώ ότι εξαρτάται από τη δύναμη του ηγέτη να διαχειριστεί την εξουσία που του δίνεται.
Εκεί φαίνεται και αν είναι πραγματικός ή 'γιαλαντζί' ηγέτης...Και από τους δεύτερους, χορτάσαμε. :)

Αλεπού, υα χαρακτηριστικά που περιγράφεις ταιριάζουν σ' αυτά του πραγματικού ηγέτη.

 
At Tue Mar 20, 11:36:00 PM, Blogger Pan said...

'Ο Αντιπλοίαρχος Νίκος Παππάς, όπως και αυτοί που τον ακολουθήσαμε, χαρακτηρίστηκε από ήρωας μέχρι προδότης αναλόγως και των ιδεολογικών πεποιθήσεων αυτών που εξέφεραν τους χαρακτηρισμούς.' Τώρα που ξαναδιαβάζω με μια σχετική ηρεμία αυτό την τελευταία διήγηση, αυτή εδώ η δήλωση μου ανάβει κυριολεκτικά τα λαμπάκια.
Είναι δυνατόν; Οι πράξεις από μόνες τους κυριολεκτικά βοούν. Και βρέθηκαν κάποιοι οι οποίοι χαρακτήρισαν τον Καπετάνιο και εσάς προδότες; Θα μου πεις τώρα μα που ζεις; Όχι ρε γμτ, δεν το δέχομαι. Δεν μπορούσαν δηλαδή να βγάλουν τον σκασμό, να καθίσουν στα αυγά τους καλύτερα;
Συγνώμη που θα γίνω και πάλι φορτικός, αλλά νομίζω ότι εδώ ακριβώς εντοπίζεται η ανάγκη να εγκαταλείψετε την σεμνότητά σας και να φωνάξετε με κάθε τρόπο τα πραγματικά γεγονότα. Όχι από διάθεση αυτοπροβολής, αλλά γιατί το 'να δεις που κάποτε θα μας πουν και μαλάκες' έχει προ πολλού ξεπεραστεί.

 
At Tue Mar 20, 11:45:00 PM, Blogger Γιάννης Αρ said...

Συγνώμη βρε Pan αλλά δεν έχει ξεπεραστεί, μάλλον ετοιμάζονται να το γράψουν πάνω μας με μόνιμο τατουάζ

 
At Wed Mar 21, 07:30:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Έχετε, και οι δυό δίκιο.

Pan, για κάποιους είμαστε ακόμα 'προδότες'. Αν δεν υπήρχαν κι αυτοί, όμως, δεν θα υπήρχαν και χούντες... Ούτε στρατιωτικές, ούτε άλλου τύπου.

Γιάννης, το δυστύχημα είναι ότι θα μας το κάνουν οι του ...άλλου τύπου!

 
At Wed Mar 21, 08:46:00 AM, Blogger dodo said...

"...για κάποιους είμαστε ακόμα 'προδότες'"

Ελάχιστοι είναι αυτοί και δεν με ανησυχούν.
Με ανησυχεί όμως η λήθη. Η αποσιώπηση. Η αποφυγή αναφοράς σε μιά πράξη ηρωική (έτσι λέγεται, όταν κάποιος θέτει τις αξίες πάνω απ΄το συμφέρον του).
Ένας πολιτικός κόσμος που τιμά την μεταπολίτευση με... δεξίωση στον κήπο τού Προεδρικού Μεγάρου...

 
At Wed Mar 21, 08:58:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Dodos, σε παρακαλώ...
Πού είναι η ευαισθησία σου. Να πεινάσει δηλαδή ο Μιχαλάκης ο Ασλάνης;
Να το κλείσει ο Τρύφων Σαμαράς το κουρείο και ν' ανοίξει σουβλατζίδικο;
Α, πα,πα,πα
ψιλοαναρχικός ...μου ακούγεσαι. :)))

 
At Wed Mar 21, 09:35:00 AM, Blogger σχολιαστής said...

"Τα στρατιωτικά, οι κανονισμοί και οι διατάξεις είναι γι αυτόν άχρηστες λεπτομέρειες.
Τον νοιάζει η ουσία των πραγμάτων και όχι ο τύπος."

Aς το κρατήσουμε αυτό ως σημαντικό μήνυμα.

 
At Wed Mar 21, 12:45:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Επιτέλους,κατάφερα να το διαβάσω όλο μαζί...
Ένα μεγάλο ευχαριστώ για το κείμενο και τα διδάγματά του.

Τον αμέριστο θαυμασμό μου..;)

 
At Wed Mar 21, 03:52:00 PM, Blogger ονειροπόλος πάνθηρ... said...

....παράτησα δουλειά....κατέβασα τηλέφωνα....και απλά το διάβασα μονορούφι σήμερα που το ανακάλυψα από τη krotkaya....
....ευχαριστώ!!!
Ένα ΜΕΓΑΛΟ ευχαριστώ!!!!

 
At Wed Mar 21, 06:13:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Σχολιαστή, ναι αρκεί να μη μας οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι η ιεραρχία στην κοινωνία δεν χρειάζεται... Ευχαριστώ για τη συμπαράσταση!

evelina, ευχαριστώ για τα καλά λόγια.

Ονειροπόλε Πάνθηρα, να 'σαι καλά και να ...ονειροπολείς. Εκεί είναι η αλήθεια και όχι στη ψεύτικη πραγματικότητά μας... :)

 
At Thu Mar 22, 12:41:00 AM, Blogger ΔΙΟΝΥΣΟΣ said...

Θα επιδιώξω να το διαβάσουν και τα παιδιά μου,ευχαριστούμε.

 
At Fri Mar 23, 03:09:00 AM, Anonymous Anonymous said...

Ελα ρε ναυαρχαρα! (και να σκεφτεις οτι ξερενομαστε απ΄οταν ησουνα Ανθ/ρχος Μ), δεν το πιστευω.
σημερα ανακαλυψα τα γραφτα περι Βελους και διαβασα τα 8 πρωτα ποστ και καταλαβα.
Διαβασα και το βιβλιο του Ζορζ- τον βλεπω αραια και που, τον προξενο λιγοτερο, τον Τακη( Χ"π) εχω να τον δω απο τοτε που εφυγε για Αμερικα (5-6 ετη), για σενα ρωταγα καμια φορα το Βαγγελη (Κ).

Σε κουφανα;


ΥΓ: "Ο εχων τα κλειδια της ΚΑΔΑΥ εις ΚΑΔΑΥΝ"

 
At Fri Mar 23, 07:10:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Θείε Ισίδωρε,
Και ο έχων το ψαλίδιον να το προσκομίσει εις Κουρείον!
Για δεύρο στα μέηλ! :)



Διόνυσος, ευχαριστώ κι εγώ, τιμή μου.

 
At Fri Mar 23, 07:52:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Αγαπητέ Κώστα,
ευχαριστούμε άλλη μια φορά για τον πραγματικό θησαυρό ιστορίας, όχι τα νεοτάξ καρυκεύματα που κάνουν ζημιά στα στομάχι.

Όπου βρίσκεται το πιο πολύτιμο σ' έναν Έλληνα εκεί βρίσκεται και η καρδιά, ο νους, η αφοσίωσή.

Μερικοί έχουν την πατρίδα, την οικογένεια, την θρησκεία, μερικοί το χρήμα, κι άλλοι την "δόξα"

Η ανάποδη πυραμίδα αξιών στην σημερινή Ελληνική κοινωνία.
Οι πάτοι που γίνονται "αρχηγοί".

Είναι πια πολύ αργά;

 
At Fri Mar 23, 08:12:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Ομογενή μου, κι εγώ ευχαριστώ.
Θα έλεγα ότι είναι πια πολύ αργά.
Για τη γενιά μας.
Για τις γενιές που ακολουθούν, νομίζω πως όχι. Αυτοί δημιουργούν τις δικές τους αξίες, πολύ πιό ελπιδοφόρες από τους δικούς μας μύθους.
Να 'σαι καλά!

 
At Sat Mar 24, 02:01:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Σας ευχαριστώ πολύ για την περιγραφή - κατάθεση ψυχής. Θα ήθελα κι εγώ να σας ενθαρρύνω να συγκεντρωθεί το υλικό σε βιβλίο, ώστε το υλικό να μείνει διαθέσιμο στους ερευνητές του μέλλοντος.

 
At Sat Mar 24, 02:21:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Ανώνυμε, ευχαριστώ. Ελπίζω να βρώ τον χρόνο και τη διάθεση να το κάνω.

 
At Sat Mar 24, 03:07:00 PM, Blogger ΠΗΓΑΣΟΣ said...

Θα σου πω μερικές σκέψεις μου για την εξιστόριση του ΒΕΛΟΣ, μια που τώρα σε ''ανακάλυψα'', ως ιστολογούντα.
Όσα γράφεις για το ΒΕΛΟΣ, σε μας ήταν λίγο πολύ γνωστά, απλά ορισμένες, ανθρώπινες στιγμές που πολύ γλαφυρά περιγράφεις, θα ήταν άδυνατο να γίνουν γνωστές, στον πολύ κόσμο, αν δεν τις κατέθετες.
Διακρίνω μια πικρία και μια αναχωρητικότητα, σε όσα γράφεις, στον τομέα, του πως ο πολιτικός κόσμος, παλιός και εκκολαπτόμενος εκείνης της εποχής, σας ''έκανε πέρα''. Βέβαια όσα καταγράφει ο ληρ, που δημοσιεύει σε σειρές τη τηλεφωνική σας συνομιλία, μου έδωσαν την εντύπωση πως η εξιστόρηση των γεγονότων του ΒΕΛΟΥΣ, συναρπάζει ακόμα κάποιους, κατά τεκμήριο βέβαια, νεότερούς μας, γιατί όλα όσα κατέγραψες, ίσως να τους φαίνονται και λίγο ''ιδεαλιστικά'' μια που σήμερα δεν υπάρχουν - δυστυχώς - πρώτυπα.
Ας παω όμως στην ουσία του πράγματος.
Δεν έχω καμμία αμφιβολία ότι τα γεονότα-συναισθήματα-αγωνίες είναι πέρα για πέρα αλήθειες.
Δεν έχω ακόμη καμμία αμφιβολία, ότι το νεαρό της ηλικίας σας, ήταν εκείνο (και ήταν φυσικό) που σας έδωσε το θάρρος (ίσως να μην χρησιμοποιώ και την καταλληλότερη των λέξεων), να ''ακολουθήσετε'' τον Παπά. Το ζητούμενο για μένα είναι λίγο βαθύτερο και το διατυπώνω ως το βασικό μου ερώτημα: Θα έπαιρνες την ίδια απόφαση, με αυτήν που πήρες, αρόδου του Φιουμιτσίνο, αν ήξερες τι είχε στο μαυλό του ο Παπάς;
Το θέμα της αντιπαλότητάς σας με την χούντα, το ''διανθίζεις'' με το ''πνεύμα Μονάδος'' που καλλιεργείται στους Ναυτικούς Δοκίμους και στα μέλη των πληρωμάτων (για τα οποία βέβαια δεν έχω καμμία σοβαρή αντίρρηση). Δεν λες όμως - ξεκάθαρα - (αν και κάπου το γράφεις ότι ήσουνα βασιλικός) τί θα κάνατε αν κέρδιζε ο (τέως) Βασιλιάς τη κίνηση που ξεκίνησε;
Ένα άλλο κομμάτι της ιστόρησης που δεν μου ''κάθεται'' καλά είναι αυτό της περιόδου που και ο Παπάς αλλά και εσύ, βρισκόσασταν στο ΓΕΝ. Αυτό το αφήνεις ελαφρά ασχολίαστο, λέγοντας πως είσαι ευτυχής που πέρασες από όποιες θέσεις πέρασες.
Να σου θυμίσω ότι η έκπληξη όλων μας ήταν η επιλογή σου να φοιτήσεις στην ΣΑΣ - που θα μου επιτρέψεις να έχω τελείως διαφορετική άποψη ότι το προσόν ήταν μόνο τα αγγλικά σου. Ξέρεις, όπως και γω πιστεύω ότι ξέρω, ότι υπήρχαν και άλλοι ''παράμετροι'' επιλογής (εκτός βέβαια από την καλή υγεία). Αλλά και το ότι (δεν ξέρω αν το θυμάσαι)στο παρατηρητήριο στον Αγ. Φωκά στη Μυτιλήνη, στη τελική φάση του ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑ ήσουν στα ''μέσα και στα έξω'' της πολιτικής ηγεσίας τότε. Αυτό δε θέλω να το προσλάβεις ως ''καρφί'', ίσως είναι μια έμμεση απάντησή μου, στην απάντησή σου στην ερώτηση του ληρ, για ''εξαργύρωμα'' επιταγών. Εξ άλλου τι θέλει ένας Αξιωματικός των ΕΔ, παραπάνω από το να αποστρατευθεί με τον μεγαλύτερο - πλην Α/ΓΕΝ - βαθμό;
Βέβαια για να επανέλθω ξανά στον ''δημοκρατικό μανδύα'' που τόσο -τονίζω και πάλι- γλαφυρά δίνεις στην εξιστόρηση του ''ΒΕΛΟΥΣ'', θα καταγράψω εδώ κάποια ερωτήματα (που έχουν και το στοιχείο της αμφισβήτησης για τις τότε πεποιθήσεις σας).
Στη ΣΝΔ, αλλά και στις άλλες ΣΣ, εκείνη την εποχή, του 67 και 68, δεν έμπαιναν εύκολα σπουδαστές που είχαν ''κομματικοποιηθεί'' σε ΕΔΗΝ κ.λπ.Εσύ και εγώ (θα σου πω αργότερα, για το ΄΄εγώ'') μπήκαμε...
Ήσουν - έγραψες κάπου - βασιλικός. Άρα, ξαναρωτώ: Το ΠΝ, που είχε (και καλά έκανε, ειλικρινά το λέω), βασιλικές ρίζες (ΕΒΝ το λέγανε), πως θα αντιδρούσε αν κέρδιζε η κίνηση του Κωνσταντίνου; Μήπως λόγω του νεαρού της ηλικίας, παρασυρθήκατε (και δικαίωμά σας), από τον ΠΑΠΑ, σε κάτι που δεν γνωρίζατε, ούτε τι ήταν, ούτε από ποιούς και ΑΝ υποστηριζόταν; Μήπως - δυστυχώς - όλο το ''σύστημα'', μετά τα γεγονότα του ΒΕΛΟΥΣ, σας απέβαλε, όταν επήλθε ο χρόνος, γιατί σας θεώρησε ''βασιλικούς'';
Μήπως, αγαπητέ μου Ναύαρχε, είσαστε και σεις ένα δεύτερο ''Προδωμένο Αντάρτικο''(Ν. Μέρτζος κ.λ.π),από τους τυχάρπαστους, ανεπάγγελτους επαγγελματίες πολιτικούς, ρέμπελους τότε, κυρίαρχους σήμερα;
Όλα αυτά που σου γράφω, αποτελούν μια προσπάθεια να βάλω τα πράγματα στη θέση τους (από τη δικιά μου οπτική γωνία), αλλά και να καταγράψω την, κάθετα αντίθετη, θέση μου, ότι όλα ξεκίνησαν από το ''ομαδικό πνεύμα'' που διέπει το προσωπικό του ναυτικού και για όλα τα διακοσμητικά με τα οποία προσπάθησες στην αρχή αλλά και στις ''παρενθέσεις σου'' να ντύσεις τα βαθύτερα ''αίτια'' της κίνησης του ΒΕΛΟΥΣ.
Απλά δέξου μια ιστορικά αποδεδειγμένη αλήθεια. Η Ιστορία γράφεται πάντα από τους νικητές. Στην δική σου περίπτωση σε πρώτο χρόνο, αυτοί λεγόταν Παπαδόπουλος και Ιωαννίδης και σε δεύτερο (και ενεστώτα), πολιτικό κατεστημένο της γενιάς του πολυτεχνείου.
Φαντάζεσαι αν δεν νικιώταν ο Χίτλερ, σήμερα σε πόσες κεντρικές πλατείες πρωτευουσών του κόσμου θα καταθέταμε στεφάνια και θα υμνούσαμε τη ''προσφορά'' του;
Με αγάπη και εκτίμηση για το θάρρος της επωνυμίας σου, εγώ ο ανώνυμος Αντιστράτηγος (εα) συμμαθητής του αδελφού σου.....

ΥΓ
Το ποστ σου για τη μάνα είναι από τα ''άπεκτα''!!

 
At Sat Mar 24, 07:15:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Ανώνυμε Αντιστράτηγε και συμμαθητή του αδελφού μου,

η αφήγησή μου δεν έχει σκοπό να ωραιοποιήσει ή να δικαιολόγήσει ή να απολογηθεί με οποιοδήποτε τρόπο για την ενέργεια του Ναυτικού γενικά ή αυτή του νεαρού Σημαιοφόρου, του εαυτού μου δηλαδή.
Γράφεις:
"Διακρίνω μια πικρία και μια αναχωρητικότητα, σε όσα γράφεις, στον τομέα, του πως ο πολιτικός κόσμος, παλιός και εκκολαπτόμενος εκείνης της εποχής, σας ''έκανε πέρα'' ".
Αυτό θέλεις εσύ να καταλάβεις.
Η ολοφάνερη 'πικρία' και 'αναχωρητικότητα' οφείλονται στο γεγονός ότι αυτοί που αναφέρεις 'έκαναν πέρα' την Ελλάδα. Όχι εμάς. Εμείς κάναμε πέρα τους εαυτούς μας μόνοι μας...

Ρωτάς:
"Θα έπαιρνες την ίδια απόφαση, με αυτήν που πήρες, αρόδου του Φιουμιτσίνο, αν ήξερες τι είχε στο μαυλό του ο Παπάς;"
Αν ξαναδιαβάσεις καλά την αφήγηση, ίσως πάρεις την ερώτηση πίσω. Αλλά μια που την έθεσες, σου απαντώ, 'Ναί!'.

Υποθέτεις:
"Δεν λες όμως - ξεκάθαρα - (αν και κάπου το γράφεις ότι ήσουνα βασιλικός) τί θα κάνατε αν κέρδιζε ο (τέως) Βασιλιάς τη κίνηση που ξεκίνησε;"
Το ότι σώνει και καλά η χούντα ήθελε να καταλογίσει του Βασιλιά κάθε κίνηση ένστολων απέναντί της, είναι προφανές και 'δικαιολογημένο' από την πλευρά της. Έστω και μετά από ...τριανταπέντε χρόνια.
Το πόσο 'βασιλικός' ήμουν , και το 'πώς και το γιατί', το κατέθεσα ευθαρσώς στην αφήγηση καιόχι 'κάπου' -εκτός αν ήθελες να το βάζω προμετωπίδα σε κάθε σελίδα!
Αν εξακολουθείς, όμως, να πιστεύεις ότι όλα αυτά έγιναν για τον βασιλιά, δικαίωμά σου, δεν μπορώ -ούτε θέλω- να σου αλλάξω γνώμη.

Ας έρθουμε τώρα στις προσωπικές 'νάρκες'- αιχμές τις οποίες πετάς υπό την κάλυψη της ανωνυμίας σου:
"Ένα άλλο κομμάτι της ιστόρησης που δεν μου ''κάθεται'' καλά είναι αυτό της περιόδου που και ο Παπάς αλλά και εσύ, βρισκόσασταν στο ΓΕΝ. Αυτό το αφήνεις ελαφρά ασχολίαστο, λέγοντας πως είσαι ευτυχής που πέρασες από όποιες θέσεις πέρασες."
Αν, στρατηγέ, καταγράψω όλες τις μεταθέσεις μου, θα εκπλαγείς ποικιλοτρόπως.
Ο Παππάς έκανε πέντε χρόνια Αρχηγός και στο ΓΕΝ υπηρέτησα έντεκα μήνες (!) σε όλη τη σταδιοδρομία μου. Στην Άσκηση που αναφέρεις -δεν καταλαβαίνω βέβαια την περιγραφή που κάνεις- ήμουν ό αξιωματικός που την σχεδίασε και την εκτέλεσε, από πλευράς Π.Ν., και την παρουσίασε στο τέλος της λέγοντας την αλήθεια και 'ξεχνώντας' να πεί αυτά που οι στρατηγοί είχαν ετοιμάσει ως 'αποτελέσματα της άσκησης' ΠΡΙΝ από την Άσκηση. Ίσως γι αυτό και να θυμάσαι τη 'θορυβώδη' παρουσία μου εκεί και την απαίτηση του τότε ΑΣΔΕΝ -εξαιρετικού, κατά τα άλλα, στρατηγού- να ελεγχθώ πειθαρχικά! (γεγονός που προκάλεσε γενική θυμηδία).

Αποκαλυπτικό, βεβαίως, της 'καλής σου πρόθεσης' στην κριτική της αφήγησης είναι το:
"Να σου θυμίσω ότι η έκπληξη όλων μας ήταν η επιλογή σου να φοιτήσεις στην ΣΑΣ - που θα μου επιτρέψεις να έχω τελείως διαφορετική άποψη ότι το προσόν ήταν μόνο τα αγγλικά σου. Ξέρεις, όπως και γω πιστεύω ότι ξέρω, ότι υπήρχαν και άλλοι ''παράμετροι'' επιλογής (εκτός βέβαια από την καλή υγεία)."
Κρίνεις εξ ιδίων, ίσως.
Έτσι μάθατε να λειτουργείτε, δυστυχώς.
Αφού, λοιπόν τα ξέρεις ΟΛΑ, θα ξέρεις, βέβαια, ότι δεύτερος στην επιλογή, όπως και στα Αγγλικά, σε όλη τη διάρκεια μέχρι τότε, ήταν ο συμμαθητής μου ο Πατίλης, γιός του Αντιπροέδρου της Χούντας...!
Τώρα, ή ο Πατίλης είχε και αυτός μέσον τον Παππά (!) ή ο εσωτερικός σου θυμός σε οδηγεί σε κρίσεις και επικρίσεις που δεν ταιριάζουν πια στην ηλικία μας.
Θα ξέρεις εξάλλου και την μετέπειτα εξέλιξή μου στα Ελικόπτερα με εκπαιδευτές του Στρατού Ξηράς που δεν είχαν και καμιά υποχρέωση στον Παππά... για να με βαθμολογούν όπως με βαθμολογούσαν.
Τα 'δικά' σας δεν σημαίνει ότι είναι και 'δικά' μας.

Το ομαδικό πνεύμα που διέπει το Ναυτικό και τα άλλα που αναφέρω, δεν είναι 'διακοσμητικά' της αφήγησης όπως τα εκλαμβάνεις.
Είναι μια πραγματικότητα που την έζησα και την προσέλαβα επί 32 χρόνια.
Τέλος, πολλές φορές ανέφερα στην αφήγηση ότι δεν γράφω ιστορία. Ούτε ως νικητής ούτε ως ηττημένος. Γράφω τα νιώσματα, τις εντυπώσεις και τις εμπειρίες ενός νεαρότατου αξιωματικού που και στα 56 του σήμερα δεν ντρέπεται να πεί ότι ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ τον ηγέτη του μέχρι τέλους!
Αν αυτό ήταν σωστό ή λάθος θα το κρίνουν άλλοι -το έγραψα κι αυτό- όταν εμείς θα έχουμε, προ πολλού πεθάνει. Εσύ βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα. Εσύ νοιώθεις, ίσως, ότι πρέπει να αιτιολογήσεις τις επιλογές των νιάτων σου.
Εγώ απλώς καταγράφω τις δικές μου. Μαζί με τις εντυπώσεις μου.

Κατανοώ το σχόλιό σου, το αποδέχομαι σαν άποψη, Θα προτιμούσα να ήταν επώνυμο, αλλά τους 'δήθεν αποκαλυπτικούς' υπαινιγμούς, τους επιστρέφω συνημμένους και συστημένους ως απαράδεκτους.

Ευχαριστώ πάντως, γιατί οι μπλογκοφίλοι μέχρι τώρα δεν είχαν και την αντίθετη άποψη, έστω με επαγγελματική 'παραλλαγή' ευγένειας σαν τη δική σου, γεγονός που μου προκαλούσε αμηχανία.

Υ.Γ. ευχαριστώ και για το σχόλιο επί της 'μάνας'. Είναι κι αυτή μια αληθινή στιγμή που με σημάδεψε.

 
At Sat Mar 24, 11:53:00 PM, Blogger ΠΗΓΑΣΟΣ said...

@ imiaimos
Γιατί σου προκάλεσαν τόση αναταραχή όσα έγραψα;
Πού διέκρινες ειρωνεία, για να φθάσεις στο ''αλλά τους 'δήθεν αποκαλυπτικούς' υπαινιγμούς, τους επιστρέφω συνημμένους και συστημένους ως απαράδεκτους'';
Εξ άλλου μετά από τόσα χρόνια, θα περίμενα να δεχόσουν να ακούσεις και κάτι που δεν θα ήταν, σύμφωνο με όσα - και πάλι το λέω, ειλικρινά - γλαφυρά και ωραία γράφεις.
Το ''Κρίνεις εξ ιδίων, ίσως'', να μου επιτρέψεις να μη το δεχθώ, γιατί στο συγκεκριμμένο κομμάτι (της ΣΑΣ), δεν έχουμε κανένα κοινό σημείο. Όσο δε για τον Πατίλη, ποιος μας λέει ότι δεν επκράτησαν και για αυτόν ''οι άλλοι παράμετροι'' που λέω; (και βεβαίως δεν αναφέρομαι στον ΠΑΠΑ).
''Εσύ βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα. Εσύ νοιώθεις, ίσως, ότι πρέπει να αιτιολογήσεις τις επιλογές των νιάτων σου.''
'Οχι αγαπητέ μου δεν βιάζομαι να βγάλω συμπεράσματα. Τα έχω βγάλει εδώ και πολύ καιρό. Ούτε ''ο εσωτερικός (σ)μου θυμός (σ)με οδηγεί σε κρίσεις και επικρίσεις που δεν ταιριάζουν πια στην ηλικία μας''. Απλά με πολύ λίγα λόγια θέλησα να πω ότι τα όνειρα που είχαμε όταν είμαστε νέοι 22 χρονών, μετά τις εμπειρίες τόσων και τόσων που τράβηξε η δική μας η σειρά, θα έπρεπε να τα βλέπουμε φιλτραρισμένα από τα παθήματά (;) μας.
Όσο για το''Έτσι μάθατε να λειτουργείτε, δυστυχώς''θα σε παρακαλούσα να το ξανασκεφθείς, γιατί δείχνει ότι χάνεται η ηρεμία και ψυχραιμία της συζήτησης.
Και τέλος για να να μη αλληλοκουραζόμαστε, είναι προς τιμή σου που ακολούθησες τον ηγέτη σου μέχρι τέλους. Κανείς δεν μπορεί να στο αμφισβητίσει. Άξιζε τον κόπο όμως;
ΥΓ
Μακάρι να'βρισκα το δικό σου θάρρος να σου 'γραφα επώνυμα.

 
At Sat Mar 24, 11:59:00 PM, Blogger Arkin said...

Κύριε Γκορτζή, Αν και έχω τα μισά χρόνια από εσάς και υποθέτω και από τον ανώνυμο αντιστράτηγο "πήγασο", θα ήθελα να εκφράσω τη γνώμη μου για όσα έγραψε ο τελευταίος.

Ανώνυμε αντιστράτηγε, θεωρώ ότι είστε βαθύτατα προκατειλημμένος. Δεν διαβάσατε αυτά που έγραψε ο κ. Γκορτζής, διαβάσατε αυτά που θέλατε να διαβάσετε. Θα σας γράψω λοιπόν τι κατάλαβα εγώ.

Σχετικά με την πολιτική ηγεσία του τόπου, είναι απόλυτα φυσιολογικό να είναι απογοητευμένος ο κ. Γκορτζής και μάλιστα, όπως έγραψε η herinna παραπάνω, έτσι εξηγούνται κι όλα όσα συμβαίνουν σήμερα, αφού οι ίδιοι μας κυβερνούν. Και ήταν σαφές από το κείμενο ότι ο ίδιος έκανε πέρα (και καλώς έκανε). Άλλωστε, όπως γράφει, όσοι από τους συντρόφους του ήθελαν να ενταχθούν στο "σύστημα" και να το χρησιμοποιήσουν, το έκαναν. Και τον πιστεύω, γιατί πάντα έτσι λειτουργεί το σύστημα. Προς τα κάτω, ποτέ προς τα πάνω.

Για το αν είναι βασιλικός ή όχι, το είπε ξεκάθαρα. Μεγάλωσε σε μια φιλοβασιλική οικογένεια, η οποία του μετέδωσε αυτά τα αισθήματα. Ήταν (και είναι) σε θέση όμως να μην δέχεται άκριτα τις απόψεις και αποφάσεις (αν πήρε ποτέ καμμία) του Κωνσταντίνου και να απογοητεύεται όποτε ο Τέως αποδείχθηκε κατώτερος των περιστάσεων.

Και περνάω στα υποθετικά ερωτήματά σας. Κατ' αρχάς, πιστεύω ότι αυτά τα υποθετικά ερωτήματα ("τι θα γινόταν αν...") είναι εντελώς ανούσια και μόνο πίσω μπορούν να μας πάνε, ποτέ μπροστά. Τα πράγματα έγιναν έτσι και δεν έγιναν αλλιώς όχι γιατί ήταν θέμα τύχης, αλλά γιατί όλοι οι επιμέρους παράγοντες (π.χ. ανικανότητα του βασιλιά να οργανώσει πραξικόπημα, ανικανότητα του Ναυτικού να κρατήσει ένα μυστικό κλπ) οδήγησαν σε αυτήν τη ροή των γεγονότων. Άρα καμμία εναλλακτική εκδοχή δεν είναι εφικτή, γιατί αλλοιώνει τα χαρακτηριστικά αυτών που συμμετείχαν στα γεγονότα.
Παρόλα αυτά, με βάση όσα διάβασα, εγώ συμπεραίνω ότι, ΑΝ ο βασιλιάς έκανε επιτυχημένο αντιπραξικόπημα, το Ναυτικό αρχικά θα το δεχόταν, κυρίως επειδή ο βασιλιάς ήταν θεωρητικά αρχηγός του στρατεύματος και επομένως δεν θα υπήρχε διαταραχή στην ιεραρχία. Δεδομένης όμως της ανικανότητας του βασιλιά, αλλά και (όπως προκύπτει από το σχεδιασμό του κινήματος) της απαίτησης του Ναυτικού της επιστροφής στη συνταγματική νομιμότητα, πάλι θα καταλήγαμε σε κίνημα.
Η ερώτηση, όμως, "Θα έπαιρνες την ίδια απόφαση, με αυτήν που πήρες, αρόδου του Φιουμιτσίνο, αν ήξερες τι είχε στο μαυλό του ο Παπάς;", αν και την απάντησε ο κ. Γκορτζής, δεν έχει κανένα μα κανένα απολύτως νόημα. ΑΝ ξέραμε το μέλλον αντιστράτηγε, μπορεί να επιλέγαμε να μην γεννηθούμε καν.

Σχετικά με την ομαδικότητα τώρα. Ο Παπάς θα κατέβαινε από το πλοίο ούτως ή άλλως και θα πήγαινε στη σύνοδο του ΝΑΤΟ ΜΟΝΟΣ του γιατί το κίνημα είχε ΑΠΟΤΥΧΕΙ. Το ότι τα μέλη του πληρώματος αποφάσισαν να τον ακολουθήσουν, χωρίς να είναι υποχρεωμένα (εκτός κι αν θεωρείτε ότι ο κ. Γκορτζής λέει ψέμματα), αποδεικνύει πλήρως το πνεύμα ομαδικότητας που επικρατούσε πάνω στο πλοίο. Δεν έχω κανένα λόγο να πιστέψω ότι κάτι τέτοιο δεν ίσχυε και στα υπόλοιπα πλοία και (επαγωγικά) στην ηγεσία του Ναυτικού. Μόνη επιφύλαξη που κρατάω είναι η μοναδικότητα της προσωπικότητας του Παππά, που μπορούσε να δημιουργήσει το ιδανικό αυτό κλίμα. (Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι και οι άλλοι δεν μπορούσαν.)

Όσο για τα κριτήρια με τα οποία κρίνετε τα γραφόμενα, συμφωνώ με τον κ. Γκορτζή ότι "κρίνετε εξ ιδίων τα αλλότρια". Παρόλο το νεαρό της ηλικίας μου, έχω βρεθεί σε παρόποια περίπτωση και ξέρω. Όλοι γνωρίζουμε τι είναι σωστό, νόμιμο κλπ. Η διαφορά είναι στο πόσοι τα εφαρμόζουν στη ζωή τους. Και είναι δεδομένο ότι όταν κάποιος που αδυνατεί να τα εφαρμόσει συναντήσει κάποιον που μπορεί, προσπαθεί με κάθε τρόπο να τον μειώσει. Είτε από ζήλεια είτε επειδή δεν μπορεί να πιστέψει ότι κάποιος άλλος τα καταφέρνει καλύτερα. Είπαμε, η εξίσωση πάντα προς τα κάτω...

Και κάτι τελευταίο: Ναι, για εμένα και ο Νίκος Παππάς και ο Κώστας Γκορτζής είναι πρότυπα, γιατί είχαν ιδανικά και δεν τα πρόδωσαν ποτέ. Αλλά ακόμα κι αν κάποια στιγμή υποχώρησαν για λίγο, είμαι σίγουρος ότι ποτέ δεν δικαιολόγησαν τον εαυτό τους.

Γεράσιμος Αρτελάρης

Υ.Γ. Συμφωνώ κι εγώ ότι τα κείμενα αυτά πρέπει να συμπεριληφθούν σε βιβλίο και το πάω λίγο μακρύτερα: Θα ήθελα η ιστορία του Βέλους να γίνει ντοκυμαντέρ. Από το μυαλό μου πέρασε η εκπομπή "Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα" του Στέλιου Κούλογλου, που ασχολείται τακτικά με τα γεγονότα της δικτατορίας και έχει αναφερθεί και στο Βέλος πρόσφατα. Δυστυχώς δεν το είδα γιατί βρίσκομαι στο εξωτερικό (και ως γνωστόν εκείνη την ώρα η ΕΡΤSat μας δείχνει... τέλος πάντων). Αλήθεια, κ. Γκορτζή, είχε επικοινωνήσει κανείς μαζί σας τότε;

 
At Sun Mar 25, 12:20:00 AM, Blogger Arkin said...

@Πήγασος
Έγραφα το κείμενό μου παράλληλα με εσάς. Διευκρίνιζω για να μην παρεξηγηθώ ότι η προτελευταία παράγραφος του σχολίου μου (Όσο για τα κριτήρια κλπ) ήταν γενικόλογη και δεν αναφερόταν αποκλειστικά σε εσάς. Δεν θεωρώ δηλαδή ότι προσπαθείτε με κάθε τρόπο να τον μειώσετε ούτε ότι ζηλεύετε. Δεν μπορείτε όμως να τον πιστέψετε, και αυτό προκύπτει από τα λεγόμενά σας:
"Να σου θυμίσω ότι η έκπληξη όλων μας ήταν η επιλογή σου να φοιτήσεις στην ΣΑΣ - που θα μου επιτρέψεις να έχω τελείως διαφορετική άποψη ότι το προσόν ήταν μόνο τα αγγλικά σου. Ξέρεις, όπως και γω πιστεύω ότι ξέρω, ότι υπήρχαν και άλλοι ''παράμετροι'' επιλογής (εκτός βέβαια από την καλή υγεία)."

Από τη στιγμή που λέτε "πιστέυω ότι ξέρω" και όχι "ξέρω" σημαίνει ότι δεν είστε σίγουρος. Όμως επιλέγετε αυτήν την εκδοχή. Θα μπορούσατε να μου αναφέρετε αυτές τις παραμέτρους και να μου πείτε πού στηρίζετε τη πεποίθησή σας ότι ισχύουν;
Τουλάχιστον εγώ εκεί στηρίζω το "εξ ιδίων τα αλλότρια".

 
At Sun Mar 25, 12:39:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Στρατηγέ, συμμαθητή του αδελφού μου, πάλι εξ ιδίων, νομίζω, κρίνεις τα αλλότρια. Καμιά 'αναταραχή' δεν μου προκάλεσαν τα γραφόμενά σου.

Οφείλω, όμως, να αντικρούσω όσα υπαινίσεσσαι, ανώνυμα, για προσωπικές συμπεριφορές ('ήσουν στα μέσα και στά έξω', 'Ξέρεις, όπως και γω πιστεύω ότι ξέρω, ότι υπήρχαν και άλλοι ''παράμετροι'' επιλογής') ή και να γράφεις "έμμεσα" αλλά πολύ ξεκάθαρα ότι αυτά είναι σχετικά με απάντησή μου για μη έξαργύρωση' επιταγών (!).

Αυτά, στρατηγέ μου είναι λασποεπιχειρήματα επιπέδου τηλεοπτικών πάνελ του Κακαουνάκη, του Καρχιμάκη, του Τράγκα και του Άδωνη Γεωργιάδη! Και όσο τα εκφέρεις, τόσο θα εμμένω, νηφαλιότατος, στην άποψή μου ότι 'έτσι μάθατε να λειτουργείτε'. Γιατί άλλη λογική εξήγηση για τους απαράδεκτους υπαινιγμούς, δεν βρίσκω.

Αν θέλεις συζήτηση επί προσωπικών θεμάτων και συμπεριφορών, το e-mail μου είναι στο προφίλ του μπλογκ μου όπου και αναμένω με ενδιαφέρον την επώνυμη αντιπαράθεση όποιων με ξεσκόνισμα του ατομικού μου φακέλλου που τόσο καλά φαίνεται να γνωρίζεις.

 
At Sun Mar 25, 12:54:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Κύριε Γεράσιμε Αρτελάρη,
ευχαριστώ για την παρέμβαση και την σωστή ερμηνεία των γραφόμενών μου.
Γράφετε:
"Μόνη επιφύλαξη που κρατάω είναι η μοναδικότητα της προσωπικότητας του Παππά, που μπορούσε να δημιουργήσει το ιδανικό αυτό κλίμα."
Ο Παππάς, όπως έγραψα στο κείμενο, είναι ένα φαινόμενο άξιο προσεκτικότερης ανάλυσης κατά την εξέταση των γεγονότων του Κινήματος και της 'ανταρσίας' του ΒΕΛΟΣ.
Ο Παππάς δεν είναι 'Άγιος' ή 'υπεράνθρωπος' ή 'ανεπανάληπτος' ή 'αναντικατάστατος'.
Ο Παππάς είναι ηγέτης από ένστικτο. Με πολλές ανθρώπινες αδυναμίες αλλά και πολλές δυνατότητες.
Τις δυνατότητες αυτές εκτιμούσαν και εκτιμούν οι υπό την ηγεσία του ευρισκόμενοι και, βεβαίως, με τη συμβολή όλων διαμορφώνεται το κλίμα στην ομάδα.
Τα χαρακτηριστικά του ηγέτη, τα κατέγραψα στο κείμενο.
Και οι 'προσληφθείσες παραστάσεις' στα νιάτα μου, πολύ με βοήθησαν όταν βρέθηκα να κυβερνώ κι εγώ ένα πλοίο αξίας κάποιων εκατοντάδων δις με 360 ανθρώπους στην απόλυτη και αποκλειστική ευθύνη μου.
Φυσικά, δεν είναι μοναδικός ο Παππάς. Είναι ο μοναδικός που γνώρισα εγώ από τόσο κοντά!

 
At Sun Mar 25, 01:07:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Και παρέλειψα, δεν με προσέγγισε κανείς γιατί σιωπούσα συνειδητά. Τους λόγους, τους εξήγησα στην αφήγηση.
Η μόνη φορά που μου ζητήθηκε -φορτικά θα έλεγα- και είπα πέντε λόγια, ήταν πριν από τρία χρόνια σε ένα καλό ρεπορτάζ ρου Πάυλου Νεράντζη στην εκπομπή MIXER της ΕΤ3.

 
At Sun Mar 25, 01:34:00 AM, Blogger Arkin said...

Ναι, το φαντάστηκα. Πάντως, εγώ πιστεύω (όπως και πολλοί άλλοι) ότι η ιστορία σας είναι πολύ σημαντική (εγώ τουλάχιστον έμαθα πολλά πράγματα) και πρέπει να φτάσει σε ευρύτερο κοινό, είτε σε έντυπη είτε σε οπτικοακουστική μορφή. Ανέφερα το "ΡΧΣ" επειδή είναι από τις λίγες (αν όχι η μόνη) εκπομπή που μπορεί να χειριστεί το θέμα με την ανάλογη σοβαρότητα. Από την άλλη, είναι τέτοιο το δυναμικό των ανθρώπων που συναντιόμαστε μέσω των blog που θα μπορούσαμε να τα καταφέρουμε και μόνοι μας. (Τι λέτε κύριε Αντώναρε;)
Αυτό όμως που έχει περισσότερη σημασία είναι η διάθεσή μας να συμπίπτει με τη δική σας διάθεση.

 
At Sun Mar 25, 07:38:00 AM, Blogger diplomate said...

Ευτυχώς σήμερα διάβασα τα ποστ σας για ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΜΑΪΟΣ 1973,ΤΟ ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΟ ΒΕΛΟΣ.

Και λέω ευτυχώς γιατί μπορεί να έχασα το βραδινό μου ύπνο, μια και κυριολεκτικά ξενύχτησα, αλλά δεν μπήκα στη βάσανο της αναμονής όλων όσων γράψατε.
Πραγματικά θα χρειάζεστε ξεκούραση.
Από την άλλη διάβασα αργότερα μερικές μέρες την ιστορία από τους υπόλοιπους, αλλά αυτές οι λίγες μέρες μπροστά στα χρόνια που κάνατε να την εξιστορήσετε δεν είναι τίποτα.

 
At Sun Mar 25, 10:51:00 AM, Blogger ΠΗΓΑΣΟΣ said...

@ arkin
1. Δεν είμαι ΚΑΘΟΛΟΥ προκατειλημμένος. Αντίθετα, με όσα έγραψα, προσπάθησα (δεν ξέρω αν το πέτυχα) να δώσω μιαν άλλη διάσταση του θέματος ΒΕΛΟΣ και εξηγούμαι: Κατά τον στρατιωτικό τρόπο εκτίμησης μιας κατάστασης, μελετούμε την απειλή και τη δική μας κατάσταση και στη συνέχεια καταλήγουμε στους τρόπους ενεργείας, που πάντα είναι περισσότεροι από ένας, τους οποίους αξιολογούμε και επιλέγουμε αυτόν που θεωρούμε - από τα δεδομένα (πληροφορίες) που έχουμε- ως καταλληλότερο να αντιμετωπίσει την απειλή. Σε όλη αυτή την διαδικασία, πέρνουμε υπόψη μας τις ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ του εχθρού και τις δικιές μας και όχι τις ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ που ενδεχόμενα να υπάρχουν για επιτυχία. Λέμε δε ότι ο τρόπος ενεργείας που επιλέχθηκε (και έγινε σχέδιο ενεργείας) αποδεκνύεται ότι ήταν ο καλλίτερος, μόνο από το τελικό αποτέλεσμα..
Στη περίπτωση του ΒΕΛΟΥΣ, πιστεύω ότι όλα αυτά τα συνεκτίμησε ο Παπάς (καθότι άριστος επαγγελματίας) και πήρε την απόφασή του, αυτή που περιγράφει ο Ναύαρχος Γκορτζής. Απλά, από την έκβαση των γεγονότων, αναδεικνύεται το ερώτημά μου, ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ;
2. Τα ΄΄υποθετικά'' μου σχόλια που αναφέρεις, δεν είναι καθόλου υποθετικά. Εμπίπτουν στο κύκλο εκτίμησης της τότε κατάστασης που είχε κάνει ο Παπάς (ερήμην των νέων του σημαιοφόρων) και (για μένα είναι καθοριστικής σημασίας), διότι εκεί - κατά την εκτίμησή μου- υπολόγιζε! Στο να ντύσει τη πράξη του με βασιλικό μανδύα, αργότερα να ζητήσει στήριξη από Καραμανλή-Παπανδρέου και τελικά; Να τους βάλουν στη πάντα όλους(;) πλην Παπά.
Ξαναρωτώ: ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ;
3. Δεν βάζω κριτήρια στα γραφόμενα του Ναύαρχου. Τα κριτήρια, τα ανέφερα, για την επιλογή του προσωπικού στη ΣΑΣ και επιμένω ότι δεν ήταν μόνο τα αγγλικά.
Αυτά και χρόνια μας πολλά για σήμερα.

 
At Sun Mar 25, 10:59:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

arkin, το ότι τα γεγονότα που αφηγούμαι είναι σημαντικά, με βρίσκει σύμφωνο και νομίζω κι εγώ ότι η γενιά που θα καταγράψει αντικειμενικά την ιστορία, στο μέλλον, θα βρεί αρκετά αντικειμενικά και διασταυρωμένα στοιχεία. Θα προσπαθήσω, λοιπόν, να συνεχίσω -εκτός μπλογκ- την καταγραφή των αναμνήσεών μου -παρέλειψα λόγω χώρου πολλές- και μετά βλέπουμε αν αξίζει τον κόπο να 'βιβλιοποιηθεί'.
Ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση.

dr, να είστε καλά. Κολακευμένος, σας εύχομαι να έχετε καλή ξεκούραση κι εσείς. (απ' το ξενύχτι!) :)

 
At Sun Mar 25, 11:05:00 AM, Blogger ΠΗΓΑΣΟΣ said...

@ imiaimos
{Αυτά, στρατηγέ μου είναι λασποεπιχειρήματα επιπέδου τηλεοπτικών πάνελ του Κακαουνάκη, του Καρχιμάκη, του Τράγκα και του Άδωνη Γεωργιάδη! Και όσο τα εκφέρεις, τόσο θα εμμένω, νηφαλιότατος, στην άποψή μου ότι 'έτσι μάθατε να λειτουργείτε'. Γιατί άλλη λογική εξήγηση για τους απαράδεκτους υπαινιγμούς, δεν βρίσκω.}
Αγαπητέ μου Ναύαρχε, έλεος!
1.Ποιοι ''έτσι μάθαμε να λειτουργούμε'';
2.ΔΕΝ ΞΕΣΚΟΝΙΖΩ κανένα ατομικό φάκελλο. Τώρα αν κάτι γνωρίζω (;)δεν σημαίνει τίποτε άλλο από το ότι είχαμε (όπως και με άλλους) παράλληλες πορείες.
3.Απλά αναρωτιέμαι - και θα συνεχίσω να αναρωτιέμαι - αν άξιζαν τον κόπο όλα αυτά (και τα δικά σου αλλά και τα δικά μας).
4.Χρόνια πολλά για σήμερα, βλέπεις διπλή γιορτή.

 
At Sun Mar 25, 11:14:00 AM, Blogger christina said...

@πήγασσος

Δεν έβλεπα την αντίθετη άποψη μετά από 14 ποστ και είχα αρχίσει να ανησυχώ.

Κατά τη γνώμη μου καλώς τα γράφετε, αλλά δεχτείτε ότι μερικοί δεν έβλεπαν και δε βλέπουν τα πράγματα όπως εσείς.

Πιστεύετε ότι μάλλον δεν άξιζε τον κόπο. Δε μπορείτε να μας πείτε γιατί; Αφού γράφετε και γράφετε ανώνυμα, πείτε αυτό που θέλετε, να καταλαβαίνουμε και οι μη στρατιωτικοί και να κρίνουμε μετά.

Εκτός φυσικά αν τα σχόλιά σας θέλετε να απαντηθούν μόνο από τον Ημίαιμο!

 
At Sun Mar 25, 11:34:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Πήγασος, Χρόνια πολλά.

Να ξεκινήσω από το τρία:
Ήσουν σε καμμιά επιτροπή επιλογής προς φοίτηση στη ΣΑΣ Αξιωματικών του Ναυτικού και επιμένεις στην άποψή σου;
Ή συνεχίζεις να κουβαλάς τη λάσπη και να την πετάς μετά από στρατιωτικού τύπου 'εκτίμηση της κατάστασης' που σε οδηγεί σε επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου για να την σπάσεις του αντίπαλου;
Δεν θα μου 'τη σπάσεις' αγαπητέ γιατί αυτή τη συμπεριφορά απεχθάνομαι μετά βδελυγμίας και απέφευγα να εμπλακώ σε συζητήσεις όλα αυτά τα χρόνια.
Τώρα που με έπεισαν να πω δυό κουβέντες, μη νομίζεις ότι θα το 'ξανακλείσω' σε κακοήθειες σαν κι αυτή.
Με την ευκαιρία δεν μας είπες πού οφειλόταν η 'έκπληξή' σας (ποιών άλλων;) από την επιλογή μου στη ΣΑΣ;
Έχω καμιά αναπηρία ή είμαι ο άχρηστος της τάξης μου και δεν το ξέρω; Ενδιαφέρουσα η έκπληξή σας (όλων αυτών που εξεπλάγησαν...)!

Ήσουν επιτελής του Παππά όταν αυτός έκανε την 'εκτίμηση καταστάσεως' που σχεδόν μετά βεβαιότητας καταθέτεις ότι έκανε;
Μα ο Παππάς αγαπητέ Στρατηγέ, δεν εκτιμούσε τις καταστάσεις σαν απόφοιτος της Σχολής Πολέμου του Στρατού. Ούτε καν αυτής του Ναυτικού. Γι αυτό και οι εκτιμούντες την κατάσταση ΤΟΤΕ, είχαν μετά βεβαιότητας προβλέψει ότι θα πήγαινε στη Λιβύη...! Ο Παππάς ενεργεί αμέσως και ενστικτωδώς. Κι έχει εμπιστοσύνη και στο ένστικτο των αποκάτω του!


ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ;
Από τις περισσότερες απαντήσεις/σχόλια στην άτυπη σφυγμομέτρηση των μπλογκς, θα μπορούσα να σου πω ότι ΝΑΙ, Άξιζε.
Οποιαδήποτε αμφιβολία για το αντίθετο εξαλείφθηκε από τον τρόπο που διάλεξες να παρέμβεις και να 'εκφυλίσεις' την όποια ενέργεια και τους πρωταγωνιστές της.
Δείχνει πολλά!

ΑΞΙΖΕ ΤΟΝ ΚΟΠΟ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΠΑ;
Αυτό κι αν άξιζε! Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ κωλόφαρδο τόσο για τους φυσικούς όσο και για τους επαγγελματικούς μου γονείς. Στους επαγγελματικούς περιλαμβάνεται εκτός από τον Παππά στο Ναυτικό, και ο Διονύσης Σπαράγγης της Αεροπορίας Στρατού που σήμερα θα έφριττε αν διάβαζε τα σχόλιά σου από κάθε άποψη. Και το ποιός και τι ήταν φαντάζομαι να το γνωρίζεις!

Αν κάτι ΔΕΝ ΑΞΙΖΕ τον κόπο ήταν η νεανική μας αισιοδοξία ότι κάτι καινούργιο θα έβγαινε σ' αυτόν τον τόπο. Αλλά όσο είσαι νέος ελπίζεις!


Εξακολουθώ να έχω το μέηλ μου ανοικτό και στη διάθεσή σου γιατί μ' αρέσει να κοιτάω τον άλλον στα μάτια όταν συζητώ.

 
At Sun Mar 25, 11:47:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Γράφαμε μαζί. Νομίζω ότι η απάντησή μου καλύπτει το τελευταίο σχόλιό σου.

Επί του "ποιοί", εννοώ αυτούς που χρειάζονται μονίμως κάποια 'πλάτη' για να προχωρούν στην επαγγελματική τους σταδιοδρομία -ανεξάρτητα από τις ικανότητές τους- και δεν μπορούν να διανοηθούν ότι υπάρχουν και μερικοί που δεν το κάνουν. Και, δυστυχώς, η νοοτροπία αυτή έχει κατακυριεύσει το Δημόσιο και, φυσικά, και τις Ένοπλες Δυνάμεις, σε σημείο που να θεωρείς το γεγονός μη επιδέξιμο αμφισβήτησης.

Χρόνια Πολλά!

 
At Sun Mar 25, 01:18:00 PM, Blogger diplomate said...

dr, να είστε καλά. Κολακευμένος, σας εύχομαι να έχετε καλή ξεκούραση κι εσείς. (απ' το ξενύχτι!) :)

Mόλις ξύπνησα ναύαρχε.
Μια παράκληση μόνο, μη χάσουμε τις αναμνήσεις σας. Βιβλία γράφουν πολλοί, τελευταία ο Καλεντερίδης με την παράδοση Οτσαλάν.
Λίγοι έχουν το θάρρος όμως -και εδώ ταιριάζει με την όλη πορεία σας - να βγάλουν στο φως τις αναμνήσεις τους ζεστές ακόμα από την ψυχή τους χωρίς τη βάσανο της λογοτεχνικής γραφής - που δεν υστερεί σίγουρα - και τη βάσανο του κόψε ράψε γιατί έτσι από τους επιμελητές του βιβλίου. Επίσης να δεχτούν την ερώτηση και την απάντηση σε κάποια από όσα γράφουν ακόμα περισσότερο σε ανώνυμες και πολλές φορές προσβλητικές γιατί σε φιλοφρονήσεις έχουμε προβάδισμα σαν έθνος.
Το είπατε άλλωστε δεν γράφετε ιστορία αλλά παραθέτετε όσα ζήσατε.

Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν το Good luck Nick από τον Τούρκο κυβερνήτη με όσα περιλαμβάνει μια τέτοια δήλωση.

 
At Sun Mar 25, 02:51:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Το ερώτημα "άξιζε τον κόπο;" είναι βαθύτερο φιλοσοφικό ερώτημα - κάποιος θα μπορούσε να το αντιστρέψει και να ρωτήσει "τι θα άξιζε τον κόπο;"... Στο ίδιο μοτίβο κάποιος θα μπορούσε να ρωτήσει: "άξιζε τον κόπο το αλβανικό;" - "άξιζε τον κόπο η αντίσταση στην κατοχή;" - "άξιζε τον κόπο η μη συνεργασία με τους Γερμανούς και η, κατά συνέπεια, εκτέλεση;" - "άξιζε τον κόπο η μη υπογραφή δήλωσης εθνικοφροσύνης;", κλπ, κλπ... Αυτά τα ερωτήματα φαίνονται πολύ διαφορετικά όταν είναι αποκομμένα από το πλαίσιο της εποχής τους - οι επιλογές όμως της στιγμής, γίνονται χωρίς γνώση του μέλλοντος. Η δυναμική του μέλλοντος μπορεί να δώσει άλλη διάσταση σε αυτές τις επιλογές - όμως το ίδιο το μέλλον έχει συνδιαμορφωθεί από μυριάδες γεγονότων... Πώς λοιπόν θα μπορούσε να αποφανθεί κανείς τι άξιζε και τι όχι, για συγκεκριμένες επιλογές του παρελθόντος, όταν όλες οι επιλογές έχουν τελικά συνδιαμορφώσει το μέλλον με βάση το οποίο θέλουμε να κρίνουμε το παρελθόν;

 
At Sun Mar 25, 03:38:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

dr, Καλημέρα! Γι αυτό είμαι επιφυλακτικός με την έκδοση βιβλίου.
Η αφήγηση στο ανοικτό κοινό των μπλογκς, όπου έχει κανείς και την άμεση αντίδραση των 'αναγνωστών', θετική ή αρνητική, και τη συμπλήρωση των δεδομένων με τις εμπειρίες και άλλων ανθρώπων, απ' όλες τις πλευρές, με 'καλύπτει' πολύ περισσότερο από πλευράς 'φιλοδοξίας' ή 'ματαιοδοξίας'.
Παρά ταύτα, θα προσπαθήσω...
Όπως ακροέθιξα στην αρχή της αφήγησης, οι σχέσεις μας τότε με τα τουρκικά πληρώματα ήταν πολύ πιο στενές απ' ό,τι με των άλλων εθνών.
Επισημαίνω ότι μέχρι τότε, ούτε Κυπριακό υπήρχε, ούτε 'γκρίζες ζώνες', ούτε διεκδικήσεις υφαλοκρηπίδας, ούτε αμφισβήτηση του εθνικού εναέριου χώρου με παραβιάσεις και προκλήσεις.
Αυτά ξεκίνησαν με την εισβολή στην Κύπρο και συνεχίστηκαν 'μεταπολιτευτικά' με τη συνειδητοποίηση εκ μέρους τους της ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ της Ελλάδας να υπερασπίσει τα δικαιώματά της. Τονίζω το 'ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ' γιατί σ' αυτό εμπεριέχεται και η στρατιωτική ισχύς την ευθύνη της οποίας έχει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία (συμπεριλαμβανόμενης και της χούντας).
Ο Τούρκος πλοίαρχος Μπιρέν ήταν ένας ευγενικός άνθρωπος και είχε συνδεθεί με τον Παππά και από προηγούμενη παρόμοια άσκηση. Έφτασε μέχρι Αρχηγός του Τουρκικού Στόλου αλλά, προφανώς, εκτός του στρατοκρατικού κατεστημένου τους, αποστρατεύθηκε νωρίς! Όλα έχουν τη σημασία τους.

Ανώνυμε,
συμφωνώ απολύτως. Αυτό που με ενόχλησε στις, ευγενικά τοποθετημένες, ερωτήσεις του Πήγασου είναι και το περιθώριο που αφήνουν στο 'προσωπικό κέρδος'. Δηλαδή, 'τι πήρες σε ανταπόδοση; Άξιζε τον κόπο;'
Είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι υπάρχουν, αρκετοί, που δεν μετρούν έτσι τα πράγματα;
ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΤΙΠΟΤΑ! Ούτε από τον Παππά, ούτε από τον Πάπα!
Αλλιώς, δεν θα είχα μούτρα να βγώ επώνυμα μετά από 34 χρόνια για να καταθέσω τις αναμνήσεις μου για ΠΡΟΣΩΠΑ και πράγματα. Δεν θα είχα μούτρα να κοιτάζω τα παιδιά μου στα μάτια.
Και δεν θα είχα μούτρα να κρίνω άλλους ανθρώπους...

Γι αυτό ξαναλέω
Άξιζε τον κόπο για τις προσωπικές εμπειρίες ζωής που προσέλαβα.
Άξιζε τον κόπο για την καταγραφή των εμπειριών αυτών στη μνήμη των νεότερων. Δικό τους πρόβλημα το πώς θα τις εκτιμήσουν και πώς θα τις διαχειριστούν.

 
At Sun Mar 25, 05:10:00 PM, Blogger Arkin said...

@πήγασος
1. Κρίνοντας λοιπόν από το αποτέλεσμα, από τη στιγμή που εγώ μπορώ σήμερα να γράφω αυτά που γράφω και όχι να βρίσκομαι σε ένα στάδιο και να χειροκροτώ ένα κιτς "υπερθέαμα" αφιερωμένο στο 1821, ΝΑΙ, άξιζε τον κόπο.

2. Οποιαδήποτε φράση ξεκινάει με τη λέξη "αν" είναι υποθετική. Οι υποθετικές ερωτήσεις που αναφέρονται στο παρελθόν λοιπόν, επαναλαμβάνω, δεν έχουν κανένα νόημα. (Διαβάστε και το σχόλιο του ανώνυμου παραπάνω.) Ρωτήσατε α) τι θα γινόταν αν το πραξικόπημα του τέως πετύχαινε και β) αν ο ημίαιμος γυρνόντας στο παρελθόν (!) θα ξαναέκανε τα ίδια. α) Το αντιπραξικόπημα, με βάση τις παραμέτρους που το συνέθεσαν, δεν θα μπορούσε να πετύχει ποτέ. β) Μα αυτά είναι τα γεγονότα που διαμόρφωσαν τον σημερινό χαρακτήρα του ημίαιμου! Πώς θα μπορούσε να τα αναιρέσει;
Επομένως τα ερωτήματά σας ήταν και υποθετικά και ανούσια.
Παρ' όλα αυτά, το ότι ο Παππάς δεν εκτίμησε την κατάσταση με βάση αυτά που παραθέτετε στο 1, αλλά αντέδρασε με το ένστικτο όπως περιγράφει ο ημίαιμος, αποδεικνύεται από τα γεγονότα τα ίδια. Επίσης αποδεικνύεται ότι δεν το έκανε για τον βασιλιά.
Το κίνημα είχε αποτύχει, αρκετοί από τους συναδέλφους του είχαν ήδη συλληφθεί και η Χούντα δεν τον υποψιαζόταν. Τι επιλογές είχε λοιπόν;
α. Να λουφάξει (όπως και οι υπόλοιποι) και να νιώθει τυχερός που δεν τον ανακάλυψαν.
β. Να αντιδράσει άμεσα, ρισκάροντας τη ζωή του (και μόνο) για να ενημερώσει το ΝΑΤΟ και να ξεμπροστιάσει τη Χούντα.
Με βάση τη στρατιωτική λογική που αναλύσατε, ποιες ήταν οι ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ του σε σχέση με αυτές του εθρού (για να μην μιλήσω για ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ); Ποιος "λογικός" στρατιωτικός θα επέλεγε το δεύτερο;
Κι όμως ο Παππάς το επέλεξε.
Επιπλέον, γιατί να ρισκάρει τη ζωή του για τον βασιλιά, όταν ο τελευταίος είχε ήδη αποδειχθεί κατώτερος των περιστάσεων; Εγώ πιστεύω ότι ο Παππάς δεν έκανε ό,τι έκανε για το βασιλιά, αλλά για την Ελλάδα και την Ελευθερία.
Ποια Ελλάδα όμως; Μια Ελλάδα με Βασιλευόμενη Δημοκρατία. Στην προσπάθειά του να επιστρέψει η χώρα στη συνταγματική νομιμότητα έπρεπε να έρθει σε επαφή ΚΑΙ με τους πολιτικούς αρχηγούς ΚΑΙ με τον βασιλιά. Όλοι αποδείχθηκαν ανάξιοι και εξαιτίας τους χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Αυτοί ήταν που σκέφτονταν με τη λογική που αναφέρατε και δεν έπαιρναν το ρίσκο (ηγέτες να σου πετύχουν), όχι ο Παππάς. Ωστόσο, ο Παππάς τους περίμενε και τους υπολόγιζε ΟΛΟΥΣ (μάλιστα τους πολιτικούς περισσότερο από το βασιλιά) μέχρι τέλους. Την κρίσιμη στιγμή όμως (Κύπρος) τους έγραψε όλους για να βοηθήσει πάλι την πατρίδα. (Σημείωση: Το ίδιο έκανε και όλο το πλήρωμά του, αν και δεν του είχε καμμία "υποχρέωση" πλέον και μπορούσε να προβάλει την οποιαδήποτε δικαιολογία.)
Για ποιον βασιλιά λοιπόν;;;

Γεράσιμος

Υ.Γ. Και ένα σχόλιο για τη στρατιωτική λογική: Όταν συγκρίνετε τις ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ τις δικές σας και του εχθρού, δεν είναι ισοδύναμο με το να υπολογίζετε τις ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ επιτυχίας;

 
At Sun Mar 25, 06:29:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

arkin, να συμπληρώσω, παρά το ότι πολλές φορές στην αφήγησή μου ανέφερα περί 'συνταγματικής νομιμότητας', με ένα 'εύθυμο' σχόλιο του πάντοτε ευρηματικού Γιάννη Βούλτεψη (τότε ακόμα στρατευμένου στο ΚΚΕ) την ημέρα της 'καθαίρεσης' του Κωνσταντίνου από τον Παππαδόπουλο.
Μπήκε, λοιπόν, φουριόζος ο Μπαρμπα Γιάννης στην Πανσιόν Ακρόπολις και μας λέει:
"Κύριοι, πρέπει να διατηρήσουμε σώας τας φρένας! Αυτή τη στιγμή ο Παπαδόπουλος φωνάζει μέσα στη Βουλή των Ελλήνων ΖΗΤΩ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ο Βασιλιάς έβγαλε διάγγελμα και λέει ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΑΡΧΙΚΟΣ και εμείς οι Κομμουνιστές διαλλαλούμε ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΕΙ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ!"

Συμπληρώνω και για την ενημέρωση του Πήγασου ότι, στην πρώτη έγγραφη 'συνομολογία' των ανδρών του ΒΕΛΟΣ, σημειώναμε:
"...είμαστε πιστοί εις το Σύνταγμα και στο πολίτευμα της χώρας μέχρις ότου ο κυρίαρχος Ελληνικός Λαός με νόμιμα μέσα αποφασίσει διαφορετικά..."
Πολύ πριν άλλοι αποφασίσουν τα δημοψηφίσματα, εμείς δηλώναμε ότι το πολιτειακό είναι του Λαού, ούτε της χούντας, ούτε των πολιτικών κομμάτων, ούτε δικό μας, βεβαίως. Εμείς οφείλαμε να προστατεύσουμε το Σύνταγμα.

Σήμερα, είμαι τεκμηριωμένα πεπεισμένος ότι η Βασιλεία στην Ελλάδα δεν είναι απαραίτητος θεσμός για τη λειτουργία της κοινωνίας μας.
Ούτε οι ξένοι διαιτητές στο ποδόσφαιρό μας...
Εξ άλλου ο ρόλος του επιδιαιτητή, ινστρούχτορα, τοποτηρητή, 'συμβολαιογράφου' κλπ στην εποχή μας έχει κατοχυρωθεί στους κυρίους που προχθές εκδίκασαν την εκκρεμότητα της κυριότητας του Αγίου Ευστρατίου μεταξύ καφέ και τσιγάρου και αποφάνθηκαν προς πανηγυρισμό μας ότι ο Άγιος Ευστράτιος είναι Ελληνικός.

Ε, κάτι άξιζε ο κόπος του Κουντουριώτη να τον απελευθερώσει... Ή όχι; :)

Ευχαριστώ Γεράσιμε.

 
At Sun Mar 25, 08:03:00 PM, Blogger Arkin said...

Χαχαχα!!!
(Τα γέλια για το σχόλιο το Γ. Βούλτεψη)

Όσο για τον Άη Στράτη, μάλλον είμαστε για κλάματα... (μου "αρέσει" που νιώθουμε δικαιωμένοι για το αυταπόδεικτο)

Εγώ ευχαριστώ για τα κείμενά σας.

 
At Sun Mar 25, 08:35:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Έχετε διαβάσει το βιβλίο? Αξίζει η ανάγνωση του?

"Το κίνημα τού Ναυτικού - Μάϊος 1973. Προσωπική Μαρτυρία"
Παρουσίαση τού βιβλίου τού Ιωάννου Σταθόπουλου, πρ. Βουλευτή Λακωνίας και πρ. Υφυπουργού Εθνικής Άμυνας.
Ομιλητές οι κ.: Αλέξανδρος Παπαδόγγονας, αντιναύαρχος ε.α., πρ. Βουλευτής Αθηνών και πρ. Υπουργός, Νίκος Παππάς, Ναύαρχος ε.α., πρώην Κυβερνήτης τού αντιτορπιλικού "Βέλος" &
πρ. Αρχηγός Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και ο συγγραφέας τού βιβλίου.
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΑΠΑΖΗΣΗ

 
At Sun Mar 25, 08:40:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Eκδήλωση μνήμης του Υπουργείου Αιγαίου για τα 30 χρόνια από το Κίνημα του Ναυτικού και την Ανταρσία του Α/Τ ``ΒΕΛΟΣ`` κατά της χούντας

28 Μαϊου 2003
Γραφείο Τύπου


Συγκινητικές στιγμές αναβίωσαν οι πρωταγωνιστές των ιστορικών γεγονότων του 1973 τριάντα χρόνια μετά την ανταρσία του αντιτορπιλικού «Βέλος» και του Κινήματος του Ναυτικού κατά της Χούντας των συνταγματαρχών στην εκδήλωση μνήμης που διοργάνωσε το Υπουργείο Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής χθες Τρίτη 27 Μαΐου το απόγευμα στο κτίριο του Υπουργείου στη Μυτιλήνη.
43 στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού που συμμετείχαν στο Κίνημα του Μαΐου του 1973 και στην ανταρσία του Α/Τ «Βέλος», αντάμωσαν ξανά στο γνώριμο γι’ αυτούς χώρο του Αρχιπελάγους, που τάχθηκαν σε όλη τη ζωή τους να υπερασπίζονται και το έκαναν σε στιγμές εθνικά κρίσιμες. Για την στάση τους αυτή και τον αγώνα τους για την προάσπιση της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας, τιμήθηκαν χθες από το Υπουργείο Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, το πρώτο Υπουργείο που εξήρε τη σπουδαιότητα του ιστορικού αυτού γεγονότος και έφερε στην επιφάνεια μνήμες και γεγονότα του αντιδικτατορικού αγώνα άγνωστα σε πολλούς Έλληνες.
Ο Υπουργός Αιγαίου Νίκος Σηφουνάκης και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Γιάννος Παπαντωνίου υποδέχτηκαν τα τιμώμενα πρόσωπα εκφράζοντας ένα μεγάλο ευχαριστώ στους άνδρες και τους αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού για τον αγώνα τους για την αναγέννηση της πατρίδας και την προάσπιση της Δημοκρατίας.
«Μακριά από την πατρίδα οι άνδρες του ΒΕΛΟΣ βρέθηκαν με απόφασή τους στο πουθενά χωρίς ένδυση, χρήματα, έχοντας εγκαταλείψει σπίτι και οικογένεια. Μοιραστήκαμε τότε, τόνισε ο Υπουργός Αιγαίου στην ομιλία του, μαζί με τους νέους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς του «ΒΕΛΟΥΣ», αυτή τους την εξορία. Εμείς όμως ήμασταν στον πολιτικό στίβο, συνέχισε, είχαμε επιλέξει σταδιακά την εξορία μας, εκείνοι όχι.
Το αποφάσισε ο άξιος κυβερνήτης τους, ο καπετάνιος, Ν. Παππάς και τον ακολούθησαν οι αξιωματικοί του οικειοθελώς, και όλα διαδραματίσθηκαν αστραπιαία.
Ζήσαμε μαζί, μήνες και ημέρες προσμένοντας την ημέρα της επιστροφής μας στην ελεύθερη Ελλάδα.
Σαφώς οι άλλοι του Κινήματος του Ναυτικού που φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν όπως ο Σπ. Μουστακλής, ήταν εκείνοι που πλήρωσαν το πιο βαρύ τίμημα. Όμως στα μάτια της παγκόσμιας κοινής γνώμης η Ανταρσία του ΒΕΛΟΥΣ κουρέλιασε την Χούντα.
Η εξέγερση ενός ολόκληρου τμήματος των ενόπλων δυνάμεων – του μηχανισμού δηλαδή που η χούντα προπαγάνδισε –ότι στήριζε το απολυταρχικό καθεστώς της στο σύνολό του, οδήγησε στο γκρέμισμα του μύθου, για τον σφετεριστή δικτάτορα και τους επίορκους πραξικοπηματίες. Υπήρξε η αρχή του τέλους. Ήταν ο ισχυρός κρίκος των γεγονότων αντίστασης που ακολούθησαν.
Εκ μέρους των Αιγαιοπελαγιτών εκφράζω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους άνδρες και τους αξιωματικούς του Πολεμικού Ναυτικού για τον αγώνα
τους για την αναγέννηση της πατρίδας μας και την ευγνωμοσύνη μας για ότι έκαναν για την προάσπιση της Δημοκρατίας.
Ήταν ωραία χρόνια γιατί είχαμε και είχατε οράματα. Να είστε βέβαιοι ότι οι απόγονοι των απογόνων σας θα υπερηφανεύονται για σας και θα λένε ο θείος μου, ο παππούς μου ήταν εκεί, υπήρξε μέλος του κινήματος της ανταρσίας, υπήρξε πλήρωμα στο ΒΕΛΟΣ.
Σήμερα εδώ προσκεκλημένοι του Υπουργείου μας βρίσκονται αρκετοί από εκείνους που σας υποδεχθήκαμε στην Ιταλία.
· Τριάντα χρόνια μετά η απόσταση φαντάζει μεγάλη, όμως για μένα είναι τόσο κοντινή, μοιάζει να συνέβησαν χθες τα συνεχόμενα και δραματικά γεγονότα της επαναστατικής πράγματι, όπως χαρακτηρίστηκε, χρονιάς του 1973.
· Τριάντα χρόνια μετά σκέφτομαι πως στ΄ αλήθεια αντιλαμβάνεται σήμερα εκείνα τα γεγονότα ένας νέος τριάντα χρόνων.
· Τρεις δεκαετίες μετά αντιλαμβάνομαι πόσο μεγάλο είναι το χρέος των πολιτικών απέναντι στην ιστορία και πόσο σημαντικό είναι το εκπαιδευτικό μας σύστημα να μπορεί να μεταλαμπαδεύσει τα ιδεώδη της δικιάς μου γενιάς αλλά ταυτόχρονα να ανανεώνει την πίστη στην ελευθερία και στην δημοκρατία, προτάσσοντας στιγμές όπως αυτές που σήμερα τιμούμε και γιορτάζουμε.»
«Οι δικτάτορες, σημείωσε στο ίδιο μήκος κύματος, ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας Γιάννος Παπαντωνίου, φίμωσαν κάθε δημοκρατική έκφραση, με στόχο την κατάλυση του πολιτεύματος, την κατάργηση των λαϊκών ελευθεριών και την εδραίωση ενός αυταρχικού καθεστώτος. Η σημασία της ενεργούς αντίστασης εντίμων Αξιωματικών, που οργανωμένα, όπως το κίνημα του Ναυτικού, ή με μεμονωμένες ενέργειες, είναι μεγάλη γιατί εναντιώθηκαν στο καθεστώς και απέδειξαν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ένστολων τάσσεται με το πλευρό του λαού, και αντιτίθεται στους αυτόκλητους σωτήρες. Δεν είμαστε διατεθειμένοι να τη ξεχάσουμε αλλά αντίθετα είμαστε αποφασισμένοι διαρκώς να τη θυμόμαστε και να ισχυροποιούμε καθημερινά τους δημοκρατικούς θεσμούς που θωρακίζουν το πολίτευμά μας.»
Συγκινητικός ο χαιρετισμός και του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού κ. Αντώνιου Αντωνιάδη που μίλησε για « ισχυρή δημοκρατία που στους μεν πονηρούς δεν επιτρέπει να κυβερνούν στους δε ενάρετους δεν επιτρέπει να μην κυβερνούν».
Στη συνέχεια το λόγο πήρε ο Διευθυντής της «Ελευθεροτυπίας» Σεραφείμ Φυντανίδης ο οποίος μίλησε για το γεγονός των 30 χρόνων από την ανταρσία του «ΒΕΛΟΣ» με αφορμή την ειδική έκδοση του «Ε – Ιστορικά» της περασμένης Πέμπτης.
«Τον ίδιο χρόνο με την ανταρσία του Πολεμικού ναυτικού, επισήμανε ο κ. Φυντανίδης, έγινε και η εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μόνο που οι συζητήσεις για το δεύτερο γεγονός και η αναζήτηση του ‘πραγματικού νοήματος’ της εξέγερσης, απαξίωσαν την εξέγερση. Τη μετέτρεψαν σε μια γιορτή που αντί να ενώνει χωρίζει. Αντίθετα η ανταρσία του Πολεμικού Ναυτικού χάρη και στο πολιτικό ήθος των πρωταγωνιστών του διατήρησαν την υπόθεση του κινήματος ψηλά».
Ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός ένας από αυτούς που υποδέχτηκαν τους στασιαστές του «ΒΕΛΟΣ» στην Ιταλία, αναφέρθηκε αναλυτικά στο ιστορικό περίγυρο της εποχής και στα αισθήματα των αυτοεξόριστων που πληροφορήθηκαν τα γεγονότα των ημερών εκείνων τονίζοντας ότι: «Μια τράπεζα δεν πέφτει από τους επενδυτές αλλά επειδή κλονίζεται η εμπιστοσύνη των άλλων σ’ αυτή.»
Ο Κυβερνήτης του «ΒΕΛΟΣ» και επίτιμος αρχηγός ΓΕΣ, Ναύαρχος εν αποστρατεία Νίκος Παπάς, αναφέρθηκε στους αγώνες του Ελληνικού λαού ενάντια στη δικτατορία.« Θέλαμε να δώσουμε στη δημοσιότητα, τόνισε, να ενεργοποιήσουμε την παγκόσμια κοινή γνώμη, να αποδείξουμε ότι οι Ένοπλες δυνάμεις δε στηρίζουν το καθεστώς της Χούντας. Το Κίνημα – κατέληξε – μπορεί να απέτυχε να εκδηλωθεί αλλά με την ανταρσία του ‘ΒΕΛΟΣ’ χτυπήσαμε καίρια τη δικτατορία.» Αναφερόμενος δε στις μέρες εκείνες, εξήρε την συμβολή των Ελλήνων εξόριστων στην Ιταλία και του τότε φοιτητή της Αρχιτεκτονικής Νίκου Σηφουνάκη για την εξεύρεση εργασίας στα μέλη του «ΒΕΛΟΣ» και την πολύτιμη συμπαράσταση που τους παρείχε τις δύσκολες αυτές στιγμές που ζούσαν μακριά από την πατρίδα και την οικογένειά τους.
Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους οι θρησκευτικές, πολιτικές και στρατιωτικές αρχές της Λέσβου και πλήθος κόσμου που κατέκλυσε τον αύλειο χώρο του Υπουργείου Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.
Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης μνήμης έγινε προβολή ντοκυμαντέρ παραγωγής ΕΤ3 με τίτλο «Το Κίνημα του Ναυτικού και η ανταρσία του Α/Τ ΒΕΛΟΣ» σε δημοσιογραφική επιμέλεια του κ. Παύλου Νεράτζη.
Με αφορμή την εκδήλωση ο ζωγράφος Σάββας Γεωργιάδης φιλοτέχνησε έργο που απεικονίζει το αντιτορπιλικό «Βέλος», του οποίου αντίγραφο σε μεταξοτυπία μοιράστηκε στα τιμώμενα πρόσωπα κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης. Το έργο του Σάββα Γεωργιάδη θα παραμείνει στη συλλογή του Υπουργείου Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής.
Η εκδήλωση έκλεισε με συναυλία της Ορχήστρας Εγχόρδων «Κίνησις» που ερμήνευσε πέντε από τους «Ελληνικούς Χορούς» του Νίκου Σκαλκώτα.

φωτογραφικό ρεπορτάζ http://www.ypai.gr/isite/page/2497,1,0.asp

 
At Sun Mar 25, 08:46:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

arkin, η λογική του παραλόγου ή το παράλογο της λογικής... :)


Ανώνυμε, έχει ενδιαφέρον για τις λεπτομέρειες του Κινήματος στις οποίες δεν μπορώ να επεκταθώ εγώ αφού δεν συμμετείχα.
Ο Ιωάννης Σταθόπουλος, πολύ σοβαρός και αξιόπιστος, ήταν ο 'άνθρωπος' κλειδί που κατάφερε να συντονίσει τις μεταθέσεις έτσι ώστε οι κινηματίες να είναι στα καίρια πόστα (κυβερνήτες πλοίων/μηχανικοί κλπ) την κατάλληλη στιγμή.

 
At Sun Mar 25, 09:13:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Ανώνυμε, γράφαμε μαζί, προκλήθηκα μεν, δεν παρέστην δε, για τους λόγους που απείχα από κάθε τέτοια εκδήλωση.
Δηλαδή, όταν μιλάς για συλλογικότητα του Ναυτικού ενάντια στη δικτατορία, δεν πρέπει να οργανώνεις γιορτές απονομής τιμών μόνο σε αυτούς που φυλακίστηκαν ή εξορίστηκαν γιατί έτσι δεν τιμώνται και αυτοί που συμμετείχαν αλλά ΔΕΝ τους συνέλαβαν ούτε αυτοί που ΘΑ συμμετείχαν ευχαρίστως αλλά δεν τους ρώτησαν...
Θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου να τιμούν την Αντίσταση των Ενόπλων Δυνάμεων στη Χούντα, για να περιλαμβάνονται, επίσης, και οι της Πολεμικής Αεροπορίας και του Στρατού.
Η γνώμη μου αυτή βασίζεται στην εκτίμηση ότι με την επιλεκτική απονομή τιμών δημιουργούνται 'ομαδοποιήσεις' που δεν λειτουργούν θετικά ως παραδείγματα και αντί να 'ενώνουν', 'χωρίζουν'.
Όπως και το αγαπητό στους πολιτικούς μεταπολιτευτικό σύνθημα: "Λαός και Στρατός ενωμένοι" που στην ουσία αναδεικνύει τη διαφορετικότητα των δύο αντί να καταδεικνύει το ότι και ο Στρατός είναι κομμάτι του Λαού!
Και αυτά δεν γίνονται ακούσια...

 
At Mon Mar 26, 10:44:00 AM, Blogger ΠΗΓΑΣΟΣ said...

@ passer-by
@ dr
@ arkin
@ anonymous

Πέρνω το ''μπαλάκι'' από τον passer-by και απαντώ σε όλους τους παραπάνω.
Όπως και για την υπόλοιπη κοινωνία της δικτατορικής περιόδου, υπάρχει (ακόμη) και η κοινωνία των ένστολων που βρέθηκαν, ενεργοί,στην σημαντική από πολλές πλευρές(θετικές και αρνητικές),εκείνη χρονική περίοδο.
Θα πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι, όσα γράφει ο Ναύαρχος, δεν αμφισβητούνται (και δεν θα μπορούσα άλλωστε). Σε εκείνη λοιπόν την περίοδο, πολλοί από εμάς τους ένστολους, βρεθήκαμε, σε κάποια στιγμή, ''χαμένοι'' από τις ραγδαίες εξελίξεις. Πιστεύω ότι και οι ΄΄κρατούντες΄΄ εκείνης της περιόδου, βρέθηκαν ''χαμένοι'', κάτω από το βάρος ων γεγονότων και των ευθυνών τους, με την τραγική για όλους μας κατάληξη της Κυπριακής τραγωδίας. Όπως επίσης πιστεύω ότι το πολιτικό κατεστημένο, (το τότε και τώρα), ενσυνείδητα άφησε τα πράγματα να οδηγηθούν εκεί που οδηγήθηκαν, για να έρθει μετά ως ''εθνοσωτήρας'' (ήταν της μόδας τότε)και να εδραιωθεί πάνω στα απομεινάρια της όποιας Ελλάδας είχε μείνει μετά από την τραγωδία. Και άφησε όλους αυτούς που προσπάθησαν να κάνουν κάτι (Μαρκεζίνης, Παπάς), στην ''απέξω'' γιατί τους ήταν ''μη αναγκαίοι'' και ίσως αναλώσιμοι. Η αποχή του Ναυάρχου από τις όποιες ''εκδηλώσεις μνήμης'' και με βρίσκει σύμφωνο αλά και τον τιμά.
Και μετά την τοποθέτησή μου στο βασικό ερώτημα του passer-by (Πιστεύετε ότι μάλλον δεν άξιζε τον κόπο. Δε μπορείτε να μας πείτε γιατί; Αφού γράφετε και γράφετε ανώνυμα, πείτε αυτό που θέλετε, να καταλαβαίνουμε και οι μη στρατιωτικοί και να κρίνουμε μετά.),συνεχίζω για να πω ότι πιστεύω {αλλά και πολλοί άλλοι από τους ένστολους εκείνης της εποχής (1967-1973)}, ότι μας θεωρώ ''προδομένους'' από ΟΛΟΥΣ (μέσα στους ΟΛΟΥΣ, βάζω και τους στρατιωτικούς και τους πολιτικούς που ενεργά συμμετείχαν στην ''αποκατάσταση της Δημοκρατίας'') Εδώ θα μου επιτραπεί ένας παραλληλισμός, που ξαναέκανα σε καποιο σχόλιο πριν, των ''χαμένων ένστολων'' εκείνης της περιόδου, με το Προδομένο Αντάρτικο, που λέει ο Ν.Μέρτζος στο βιβλίο του ''Τα 10 θανάσιμα αμαρτήματα του ΚΚΕ'' μιλώντας για τις στρατιές των νέων που πίστεψαν ή παρασύρθηκαν από όσα έλεγε το ΕΛΑΣ, χωρίς να λένε το κυριότερο! Αυτά που πίστευε και το πως διαχειριζόταν το αίμα τους ο ΓΓ του ΚΚΕ ο Ζαχαριάδης.
Προσπαθώ σε όλη μου τη ζωή να διδάσκομαι από τα λάθη μου, όπως πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε όλοι μας, και γι' αυτό ρωτώ και ξαναρωτώ (πρώτα - πρώτα τον εαυτό μου) ΑΝ ΑΞΙΖΕ τον κόπο.
Βέβαια, δεν είναι μια υποθετική ερώτηση, όπως την εκλαμβάνει ο arkin, είναι ένα αδιάκοπο, για μένα, ερώτημα για το οποίο έχω δώσει την δική μου απάντηση, ότι όχι, δεν άξιξε τον κόπο, ειδικά αν το δει κάποιος, μέσα από το πρίσμα και των σημερινών εξελίξεων...
ΥΓ
και μία διευκρίνιση για να μην θεωρηθώ ''σταγονίδιο''. Δεν υποστηρίζω τη περίοδο του Παπαδόπουλου, και μου αρέσει η Δημοκρατία, όχι όμως με τόσεςδόσεις ασυδοσίας, όπως έχει καταντήσει στις μέρες μας...
Απλά πιστεύω ότι - δυστυχώς - η ιστορία γράφεται από τους τελικούς νικητές και όχι από τους πρωταγωνιστές των γεγονότων, γι' αυτό και ξαναγυρνά μέσα μου το ερώτημα, ανάξιζε τον κόπο....

 
At Mon Mar 26, 11:18:00 AM, Blogger ΠΗΓΑΣΟΣ said...

@ imiaimos
1. Επιλογή στη ΣΑΣ: 'Ελεος Ναύαρχε! Κανείς δεν είπε ότι ήσουν άχρηστος, ανάπηρος. Είπα και το ξαναλέω ότι τα αγγλικά ΔΕΝ ΗΤΑΝ το κριτήριο.
2. Αν όσα σου γράφω τα νομίζεις λάσπη, θλίβομαι. Η άποψή μου είναι άλλη. Δεν πιστεύω ΄τι άξιζε τον κόπο. Θέση μου. Άκουσε και την άλλη άποψη, γιατί όχι;
3. ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΣΤΗΝ ''ΣΠΑΣΩ'' με το να λέω και ν'ακούς και μια άλλη άποψη. Εξ' άλλου, αν δεν εύρισκα τυχαία το μπλογκ σου, ίσως και να μην την άκουγες, αλλά εσύ αποφάσισες (και καλώς) να γράψεις την αποψή σου στο νετ...
4. ΕΓΡΑΨΑ ΟΤΙ Η ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ για το πως σκέφτηκε ο ΠΑΠΑΣ. Εκτίμηση! Όπως και εσύ εκτίμησες (όπως γράφεις)ότι δεν σας είχε εμπιστοσύνη και μπήκες στο δωμάτιό του.
5. Σέβομαι την άποψή σου, ότι άξιζε τον κόπο.Σεβάσου και την δική μου ότι δεν...
6. ΟΧΙ δεν ξέρω τον Διονύση Σπαράγγη της Αεροπορίας Στρατού. Δεν έχω σχέση με τον χώρο εκείνον.
7.Τέλος θέλω να πω ότι ΔΕΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΩ όσα γράφεις. Αντίθετα, στο έχω γράψει ότι τιμώ την επωνυμία σου, που δείχνει και θάρρος αλλά και πίστη. Αλλά γιατί δεν δέχεσαι ότι υπάρχουν και άτομα που θεωρούν ότι ''σας χρησιμοποίησαν'';

 
At Mon Mar 26, 01:00:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Στρατηγέ από όλη τη συζήτηση κατάλαβες ότι δεν δέχομαι την άλλη άποψη;
Όχι μόνο τη δέχομαι αλλά και την επιζητώ. Όταν, όμως, αμφισβητείς την προσωπική μου στάση στα πράγματα, θα πρέπει και να το αποδείξεις.
Ποιά άλλα κριτήρια στρατηγέ μου γνωρίζεις ότι υπήρξαν για την επιλογή της δεύτερης σειρά του Ναυτικού εκτός από τα Αγγλικά και την υγεία; Και από πού τα γνωρίζεις;
Τι σημαίνει για σένα 'στα μέσα και στα έξω;' Πώς το τεκμηριώνεις από την παρουσίαση των αποτελεσμάτων μιας άσκησης στις πλαγιές της Μυτιλήνης;
Αν δεν είναι αυτά υπονόμευση της στάσης μου που καταγράφω ως μηδέποτε άνθρωπος του οποιουδήποτε συστήματος, τί είναι;
Κι όταν το μέηλ μου είναι και παραμένει ανοικτό για να ακούσω την άποψή σου επώνυμα, και δεν το χρησιμοποιείς, τι να υποθέσω;
Αυτά και σταματώ την οποιαδήποτε παραπέρα προσπάθεια να σε πείσω ότι αυτή η συμπεριφορά δεν μειώνει εμένα...

Κατά τα άλλα, εγώ δεν νιώθω προδομένος από τους ανθρώπους και τις αρχές που υπηρέτησα, νιώθω πικραμένος από το χαμηλό επίπεδο της δημοκρατίας που εγκαταστάθηκε από το προ χούντας πολιτικό κατεστημένο και μετά τη μεταπολίτευση. Ως πολίτης και όχι ως 'αντιστασιακός'. Γιατί με τη δεύτερη ιδιότητά μου, κάποτε μπορεί η ιστορία να αποδείξει ότι είμαι και ένοχος... Κανείς δεν ξέρει.

 
At Mon Mar 26, 04:35:00 PM, Blogger ΠΗΓΑΣΟΣ said...

@ imiaimos

1. Δεν αμφισβήτισα τη στάση σου. Εξ άλλου στον α/α 7 γράφω ''Αντίθετα, στο έχω γράψει ότι τιμώ την επωνυμία σου, που δείχνει και θάρρος αλλά και πίστη''. Θεωρώ ότι σας ''χρησιμοποίησαν'', αυτό είναι όλο.
2. Για τα κριτήρια τώρα. Για όλη την 2η σειρά του ναυτικού, δεν νομίζω ότι τα μόνα κριτήρια ήταν η υγεία και τα αγγλικά. Έχω την άποψη ότι ίσως να ήταν και οι γνωριμίες του καθ' ενός από σας (και δεν είναι κακό αυτό) μια που δεν υπήρχαν, εκείνη την εποχή άλλα κριτήρια. Τόσο απλά και όχι λασπολογικά, σου μιλάω. Δεν είναι κακό να χρησιμοποίησε κάποιος (και δεν αναφέρομαι σε σένα) κάποιες γνωρμίες (με την καλή του όρου έννοια). Απλά παραθέτω την δική μου άποψη γι΄αυτό που έγραψες ότι τα αγγλικά ήταν το, κριτήριο. Νομίζω έγινα κατανοητός.
3. Δεν προσπαθώ αγαπητέ μου, να υπομονεύσω τη στάση σου. Την άποψη μου είπα και το πως ακούστηκε, εκείνη την περίοδο, η παρουσίαση της ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ. Δεν προσπαθώ να μειώσω κανέναν, λέγοντας την άποψή μου, ή τις επικρατούσες, εκείνη την εποχή, απόψεις. Πρέπει να το δεχθείς- στο μέτρο που σου το επιτρέπει η ανωνυμία μου. Κι' αν δεν το δεχθείς, δε θα μαλώσουμε τελικά. Απλά εγώ θα έχω πει την ''άλλη'' άποψη, που τονίζω και πάλι ΔΕΝ προσπαθει να σε μειώσει, να πειότι σας χρησιμοποίησαν θέλει και αυτό λέω σε όλα μου τα σχόλια.
4. Λες κάπου ''νιώθω πικραμένος από το χαμηλό επίπεδο της δημοκρατίας που εγκαταστάθηκε από το προ χούντας πολιτικό κατεστημένο και μετά τη μεταπολίτευση.'' και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Ποιοί το ''εγκατάστησαν'' όμως; Μήπως αυτοί που στην πλάτη σας (ίσως και μας) πάτησαν για να το παίξουν αντίσταση και σήμερα να το παίζουν τα παιδιά τους ''ταγοί''; Γι' αυτό λέω και ξαναλέω, ότι για μένα δεν άξιζε τον κόπο. Έτσι απλά, ξεκάθαρα χωρίς ίχνος λάσπης,για κανέναν, χωρίς προσπάθεια υπομόνευσης της πορείας κανενός.
5. Όσο για το μέηλ, δεν θα αλλάξει και τίποτε η επωνυμία. Ίσως να είναι καλλίτερα έτσι.

 
At Mon Mar 26, 05:03:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Ήθελα να σου γράψω ότι με συγκίνησε αυτό:
"Οι Άγγλοι λένε ότι ο κυβερνήτης πρέπει να κερδίσει
-την αναγνώριση του πληρώματος ως άνδρας,
-τον θαυμασμό του πληρώματος ως ναυτικός,
-τον σεβασμό του πληρώματος ως Κύριος."

αλλά τελικά με συγκίνησε τούτο:
"αφιερωμένο στους απόντες συντρόφους
Κωστής Γκορτζής
Αντιναύαρχος Π.Ν. ε.α.
34 χρόνια και 25 κιλά βαρύτερος"

Να είσαι καλά. Σ' ευχαριστώ πολύ για όλη την σειρά. Και περισσότερο σ' ευχαριστώ για τις πράξεις που οδήγησαν στο να χτίσεις τέτοιες αναμνήσεις και να τις μοιραστείς εδώ.

Αυτό ήθελα να γράψω μόνο. Τα υπόλοιπα επιφυλάσσομαι να σου τα πω από κοντά. Πρέπει πια, έτσι;

 
At Mon Mar 26, 05:08:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Μπαμπάκη, ναι, πρέπει να τα πούμε κι από κοντά. Μέχρι τότε, να 'σαι καλά κι εσύ και η μπαμπάκενα και το μπαμπακάκι! :)

 
At Mon Mar 26, 05:45:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Πήγασε,
Το 'ΝΟΜΙΖΩ ότι έπρεπε να έχεις και γνωριμίες' δεν πολυταιριάζει με το 'γνώμη μου είναι και δεν την αλλάζω'...
Μιλάς για άλλο Σώμα, μιλάς για ανθρώπους που δεν έζησες από κοντά, μιλάς με υποθέσεις, προφανώς γιατί έτσι γινόταν οι επιλογές και οι τοποθετήσεις στα πέριξ σου (χωρίς μομφή αυτό).
Ε, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΛΛΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΣΕ ΕΜΑΣ ΤΟΤΕ! Άσε που δυσκολεύτηκαν να συμπληρώσουν τον αριθμό επτά γιατί δεν υπήρχε προθυμία! Τότε, εμείς δεν ξέραμε από πτητικά επιδόματα και διπλά συντάξιμα...για να τρέξουμε!

Πάλι επιμένεις ότι δεν δέχομαι την άλλη αποψη. Μήπως δεν τη δέχεσαι εσύ; Ας είναι.
Αφού το
'όταν ήσουν στα μέσα και στα έξω' έγινε
'το πως ακούστηκε, εκείνη την περίοδο, η παρουσίαση της ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ'
είναι αρκετά διευκρινιστικό μιας κακής διατύπωσης...

Με ρωτάς να σου απαντήσω και σε μια ερώτηση που είναι ήδη απαντημένη στη διατύπωσή της.
Και όχι μόνο. Όλη η αφήγησή μου, από τον πρόλογο μέχρι και τον επίλογο γράφει για τους υπεύθυνους για το επίπεδο της δημοκρατίας σήμερα.
Γράφω επίσης, και για την πληθώρα των αντιστασιακών που ξεχείλισαν τους καταλόγους συντάξεων, παρασήμων και 'τιμητικών διακρίσεων'.
Δεν νιώθω ότι έγιναν στην πλάτη μου. Πρώτα απ' όλα γιατί εγώ τους γύρισα την πλάτη και δεν συμμετείχα στη διαμόρφωση της κατάστασης.(εδώ, δεν ξέρω άν έκανα καλά...)
Το ίδιο και ο Παππάς με μόνη εξαίρεση την περίοδο που τον "χρησιμοποίησε" το ΠΑΣΟΚ για να τονώσει την επαναστατική εικόνα του. Κακώς, κατά την άποψή μου.
Ο Παππάς δεν κέρδισε, όπως αφήνεις να εννοηθεί, τίποτα με τα ελληνικά κριτήρια του 'κερδίζω'.

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνώ τόσο για την ανωνυμία όσο και για το μέηλ.
Άλλο η κριτική μιας ενέργειας (συμμετοχή μου στο ΒΕΛΟΣ) και άλλο η κριτική της προσωπικής μου συμπεριφοράς από εκεί και έπειτα με βάση υποθέσεις, εκτιμήσεις και στερεότυπα (χρησιμοποίηση γνωριμιών, 'εξαργύρωση αντιστασιακών επιταγών').
Η πρώτη μπορεί να γίνει και ανώνυμα εκφράζουζα την ιδεολογική θέση του σχολιάζοντος.
Η δεύτερη αφορά στην ηθική του κρινόμενου και είτε την κάνεις επώνυμα αναλαμβάνοντας και την ευθύνη της τεκμηρίωσης, είτε μπαίνεις στα μέηλ και λες 'ρε μαλάκα Κωστή, είμαι ο ... και με παρεξήγησες γιατί έτσι κι έτσι'

Αυτή είναι η δική μου άποψη που δεν σε πιέζω κιόλας να την αποδεχτείς... :)

 
At Mon Mar 26, 07:06:00 PM, Blogger σχολιαστής said...

Ημίαιμε, το χάρηκα ιδιαίτερα που γνωριζόσαστε με το θείο μου τον Ισίδωρο.

 
At Mon Mar 26, 08:01:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Αν ήξερα ποιός είναι, θα χαιρόμουν κι εγώ....!!! Αλλά δεν 'παρουσιάστηκε' ακόμα στο μέηλ! Φοβάται μη και αποκαλύψω το παρελθόν τουμ φαίνεται!! :)))

 
At Mon Mar 26, 09:23:00 PM, Blogger Arkin said...

@πήγασος
Στρατηγέ, αν διαβάσετε πιο προσεκτικά το προηγούμενό μου κείμενο θα δείτε ότι ποτέ δεν συμπεριέλαβα την ερώτηση "Άξιζε τον κόπο;" στις υποθετικές ερωτήσεις, γιατί δεν είναι υποθετική ερώτηση. Αλοίμονο αν δεν κάνουμε αυτοκριτική (και κριτική γενικότερα). Επιπλέον, το πρόβλημα μου δεν είναι οι υποθετικές φράσεις στο σύνολό τους, αλλά αυτές του στυλ: "αν ο παππούς μου είχε ρόδες...", ή "αν κέρδιζα το λόττο..." κλπ.

Πέρα από αυτό, συνειδητοποιώ ότι η βασική διαφορά στις απόψεις μας είναι ότι εγώ πιστεύω ότι άξιζε (κι ότι πάντα θα αξίζει) τον κόπο, ενώ εσείς όχι. Κι εσείς κι εγώ είμαστε απογοητευμένοι από την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση (μην σας πω και από το 1822, γιατί τα ίδια πράγματα επαναλαμβάνονται από τότε). Άλλοι αγωνίζονται, άλλοι κυβερνούν. Και κάνουν στην άκρη τους αγωνιστές. Και στην ουσία τους χρησιμοποίησαν. Αυτό όμως πάει να πει ότι πρέπει να σταματήσουμε να αγωνιζόμαστε; Και ποιος θα σταματήσει την επόμενη Χούντα (που ήδη διαμορφώνεται μέσω των ΜΜΕ);
Είναι πολλά τα πράγματα που με απογοητεύουν σε αυτή τη χώρα Στρατηγέ. Το πρόβλημά μου είναι ότι όλα πηγάζουν από το λαό τον ίδιο, όχι από τους ηγέτες του. Ως χώρα έχουμε δυστυχώς τους πολιτικούς που της αξίζουν. Γιατί δεν είμαστε πολίτες, είμαστε ακόμα υπήκοοι. Είτε της Οθωμανικής είτε της Βρετανικής είτε της Αμερικανικής αυτοκρατορίας, δεν έχει διαφορά. Αν για κάτι αξίζει να αγωνιστούμε, είναι για να αλλάξει αυτή η νοοτροπία. Και για αυτό πιστεύω ότι η πράξη των αντρών του Βέλους άξιζε τον κόπο. Μπορεί, εκτός της (αυτονόητης για εμένα που δεν έζησα τη Χούντα) ελευθερίας, να μοιάζει ότι αυτή η πράξη δεν άλλαξε τίποτα, αφού τα ίδια χάλια είχαν οι πολιτικοί πριν, τα ίδια έχουν και τώρα. Νομίζω όμως ότι κάτι κατάφερε να αλλάξει. Θύμισε και θα θυμίζει πάντα κάποια ιδανικά, όπως αυτό της αυτοθυσίας των λίγων προς όφελος των πολλών. Συνέβαλε έτσι στο να δημιουργηθούν λίγοι παραπάνω πολίτες αντί για υπήκοοι. Είναι ακόμα λίγοι οι πολίτες, για αυτό η διαφορά δεν φαίνεται. Μετά από κάθε τέτοιο γεγονός όμως είναι όλο και περισσότεροι.

Και για αυτό θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική αυτή η γραπτή μαρτυρία του Ημίαιμου. Γιατί μπορείς να την δώσεις σε έναν νέο να τη διαβάσει και να δει πως υπάρχει και ένας διαφορετικός τρόπος αντίδρασης στα γεγονότα, πέρα από αυτά που του πλασάρει καθημερινά το σύστημα, ακόμα και μέσα από τα βιβλία της ιστορίας. Και για αυτό για ακόμα μια φορά τον ευχαριστώ.

 
At Tue Mar 27, 04:43:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Σας ευχαριστώ για τις πράξεις σας και σας ευχαριστώ για τις αναμνήσεις σας

 
At Tue Mar 27, 07:47:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Χαρά, ΧΑΡΑ μου! :)
Εγώ ευχαριστώ.

 
At Tue Mar 27, 09:04:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Γειά σου καπετάνιε!

Το ότι αποτέλεσες (θετικό) κομμάτι της ιστορίας του τόπου, είναι η απάντηση στον @πήγασο, για το αν όντως άξιζε. Ο καθένας, απόκει και πέρα, πορεύεται κατά το δοκούν. Δυστυχώς, δεν έχω χρόνο να διαβάσω ενδελεχώς όλα τα κείμενα. Με την πρώτη ευκαιρία, θα γίνει και αυτό (ελπίζω να μη σε επηρεάσει κανείς και τα "κατεβάσεις" από το δίκτυο σύντομα).
Καλησπέρα!

 
At Tue Mar 27, 11:34:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Εξόριστε, ευχαριστώ, εδώ θα μείνουν και όποτε έχεις χρόνο ρίχνε και μια ματιά!

 
At Sun Apr 01, 09:21:00 AM, Blogger So_Far said...

Από εμένα το μεγαλύτερο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ. Για όσα μας καταθέσατε εδώ.
Για να μας θυμίζετε ότι υπάρχουν άνθρωποι γύρω μας που δεν κοιμούνται που ξέρουν να τραβάνε το μαχαίρι εκεί που πρέπει όταν πρέπει.
Ήμουν μικρή όταν έγιναν αυτά, αλλά θυμάμαι το δάκρυ του πατέρα μου, ενός ικανότατου και πέρα ως πέρα δημοκρατικού χειριστή της ΠΑ, όταν τα βράδια άκουγε τα τεκταινόμενα κρυφά από το BBC & τη Ντόϊτσε Βέλλε. Θυμάμαι και τους συναδέλφους του να έρχονται στο σπίτι, και να λένε 'Εμείς τί θα κάνουμε τώρα ρε Αντώνη; Ευκαιρία είναι να τους πατήσουμε κάτω'.
Ώρες με χάρτες και σχέδια, αλλά η αεροπορία δεν είναι ναυτικό, τα έχουμε πει αυτά. Και να μην τους βγαίνει και να έχουν πάει χαράματα και να λένε 'αύριο πάλι' αλλά να μην τους βγαίνει ποτέ...

Αυτή τη στιγμή έχω συγκινηθεί και ελπίζω , γιατί όσο υπάρχουν άνθρωποι σαν κι εσάς μόνο ελπίδα μπορεί να έχει κανείς....
Όσα γράψατε για τις επόμενες εποχές, με τις κυβερνήσεις που ήρθαν, δεν με εξέπληξαν. Δεν είμαι ιστορικός αλλά εκείνο που καταλαβαίνω από παιδί μέσα στο κοινωνικό αλισβερίσι, είναι ότι η δόξα, το χρήμα, η εξουσία και η πολιτική δύναμη, είναι ηδονές που δύσκολα τις αντιμετωπίζει κάποιος. Και όταν μπλέξει σε αυτό το χορό, τότε όποιος δεν κάθεται καλά και φρόνιμα και δεν συναινεί, χαρακτηρίζεται πολύ εύκολα μέχρι και .... χουντοκομμουνιστής... άκου να δεις τώρα... τί όρος κι αυτός...
Έτσι ήταν πάντα, γι' αυτό σε όλους εμάς έχει μείνει η άρνηση να σκύβουμε το κεφάλι και να λέμε σαν κατάθεση τη δική μας προσωπική αλήθεια...
Καλή σας μέρα και πάλι και σας εύχομαι να το δούμε σε βιβλίο.
Τί άλλο να πω;
ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΜΟΥ!!!!

 
At Sun Apr 01, 01:05:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας, ανθρώπινα, λόγια.
Αυτό που μου έδωσε ιδιαίτερη χαρά είναι η διαπίστωση ότι η συντριπτική πλειονότητα των 'σχολιαστών' είναι της επόμενης -και νεότερης ακόμα- γενιάς από τη δική μου. Ακόμα με ευχαρίστησε το γεγονός ότι τα σχόλια δεν ήταν 'φιλτραρισμένα' με δογματισμούς και μονόπλευρες εμμονές.
Κι αυτό είναι ένα πολύ αισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον.

 
At Thu Apr 05, 03:07:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Αφιερωμενο στον Πηγασο.

Στη συνεχεια της σχετικης αναφορας σας στον ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑ λαμβανω την τιμη να σας αναφερω σχετικα με την εκβαση της ασκησης ΚΙΜΟΘΟΗ ΚΟΝΙΣΤΡΑ η οποια ελαβε χωρα πανστρατια στον Στριμωνικο το ετος ….



(για να μαθαινουν οι νεοτεροι και να θυμουνται οι παλαιοτεροι)


Ο στολος ναυλουχει στις Σποραδες, εμεις ειμαστε στη Σκιαθο περιμενοντας να σπασει ο βρωμοκαιρος που δουλευε συνεχεια 8αρια και 9αρια και κοντευε να μας πνιξει μες το λιμανι.
Ο υπαρχος εκλεισε ενα ποδοσφαιρικο αγωνα του πλοιου με την τοπικη ομαδα και το απογευμα το πληρωμα ειχε φτιαξει γερη κερκιδα στο γηπεδο.
Υπηρχε και πλακατ: “ η λατζα του πλοιου μαζυ σας“

Ο ηλεκρολογος μουκανει μια μπαλια στον κενο χωρο μπαινω “αερα” απο δεξια, κι αρχιζω να κλεινω στον αξονα, διαγωνια εξω απο την περιοχη ενας τσελιγκας, που επαιζε σεντερ μπακ, μου παιρνει τα ποδια με τη γλιτσα και εγραφω δεκαοχτω κουτρουβαλες πανω στο χωμα.
-Ρε μαλακα, θα μας σκοτωσεις ρε αρχιδι.
-Ποιον ειπες ρε αρχιδι;
-Εσενα ρε αρχιδι !
Με κουτουπωνει απο τη φανελα, παει να μου ριξει μπουνια στη μουρη, τουχωνω μια κουτουλια και τουφευγει το μορσο απο το σαγονι.Παρτον κατω.
Μπαινουνε μεσα οι βλαχοι, μπουκαρουνε κι οι ναυτες, κωλος το παιχνιδι.
Ταχει αυτα ο αθλητισμος !!!
Το βραδυ ειπανε να πανε στα μπουζουκια, πηγαμε.
Βασικη καλιτεχνις η Κιτσα Μπελα βασταε ολο το προγραμμα.
Ερχονται και τα κοριτσια του μαγαζιου στην παρεα, αρχιζουνε και κατι χαϊδεματα απανω απο τα ρουχα, φευγουνε και κατι τραπεζομαντυλα και γενικως επικρατει μια ναυτικη αγαλιαση.
Απανω στη μανουβρα ερχεται ενας τζοπανης με τη μυτη μεσα σε λαρνακα και λεει δειχνοντας εμενα "αν δε φυγει αυτος δεν σας σερβιρουμε".
μετα απο μια ψυχραιμη επικοδομητικη συζητηση και ανταλλαγη αποψεων στην οποια επικρατησαν οι καρεκλες και η κλωτσοπατιναδα, ενας ναυταρας εντοπιζει το γενικο διακοπτη κοντα στην εισοδο και τον κατεβαζει. Συσκοτισις, γενικη συσκοτησις !
Ο καθενας βαραε οποιον τον εβολαε.
Την κανουμε για το βαπορι με τον Μακρη με ανοιγμενο κεφαλι και τον Χριστοφορατο κουτσαμενο να τον βαστανε δυο.
Την άλλη μερα ερχεται ο σκοπος και λεει ότι είναι ενας κυριος λιγο κουνιστος εξω και θελει τον κ. κυβερνητη.
Ο υπαρχος του λεει να του πει ότι ο κυβερνητης είναι εξω και ναρθει σε κανα-δυο ωρες.
Προετοιμασια απαρσεως, ανδρες θεσεων εις τας θεσει τους!
Τα μαζευουμε και παμε αροδου, φουνταρουμε και αμολαμε 15 κλειδια καδενα, μενουμε ολη τη νυχτα στην αγκυρα, την άλλη μερα αποπλεουμε δια Στριμωνικο.

Η ασκηση διεξηχθη με απολυτη επιτυχια!
Ο μοναδικος χαμενος (εκτος από τον εχθρο), ηταν το ποδοσφαιρο!

ΥΓ
Στρατηγε μου, από δω το πηγες από κει τοφερες, χαλια τοκανες.
Παιξε τωρα με τα μολυβενια στρατιωτακια σου και με το φτερωτο αλογακι σου κι ασε τις αξιολογικες κρισεις για την μοναδικη αντιστασιακη πραξη κατά της χουντας που εκδηλωθηκε στις ΕΔ , είναι για ζορικα παιδια που ευτυχως εν μεσω χουντας δεν διακατεχοντουσας από τα υπαρξιακα ερωτηματικα που φαινεται να σε απασχολουν.
Αυτοι τετοιοι μαγκες ηταν!
Σε ότι αφορα το μελλον να ρωτησουμε καμια καθετζου.
Εσυ δεν μας ειπες τι εκανες εκεινη την περιοδο, διαβαζες πολύ;

@Ναυαρχον
"oτι κινειται το χαιρεταμε
οτι δεν κινειται το βαφουμε!"

 
At Fri Apr 06, 11:13:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Α, απ' τους 'Αθάνατους' κι εσύ!
Θείο, αναφέρσου στο μέηλ γιατί έχει αρχίσει και το Αλτσχάιμερ και τα σταγονοστοιχεία που καταθέτεις δεν μου δίνουν ...εικόνα! :)

Καλή Ανάσταση!

 
At Fri Apr 13, 02:07:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Ημίαιμε (Κωστή Γκορτζή) χαίρε

Γράφω αυτές τις γραμμές μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 25ης Μαρτίου 2007. Το πρωί πήγα στη Δοξολογία στη Μητρόπολη και – τι σύμπτωση! – είχα απέναντί μου το ναύαρχο Νίκο Παππά. Τα είπαμε για λίγο στα βιαστικά αργότερα, στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου, πριν από τη στρατιωτική παρέλαση. Και κοίτα – ξανά – σύμπτωση, κάτι με ρώτησε για τον Κουράτο.
Με ξάφνιασες με την απόφασή σου να μιλήσεις με τόσο αντισυμβατικό τρόπο. Πηγαίνω σχεδόν κάθε χρόνο στην τελετή για το «Βέλος» και πάντα μου φαίνεται πολύ τυποποιημένη, με πολλά στεγανά, κάπως σκληρή και άκαμπτη. Πάντα αναρωτιέμαι - κάθε φορά - για ποιο λόγο δεν επιλέγεται κάτι το πιο προσωπικό, με πιο πολύ συναίσθημα, με μεγαλύτερη συμμετοχή των πρωτεργατών, με περισσότερες αναμνήσεις από ανθρώπινες στιγμές, από ανθρώπινη δύναμη και ανθρώπινες αδυναμίες.
Πάντα - κάθε φορά - αφήνω το μυαλό μου να ταξιδεύει, να φαντάζεται πώς θα το έγραφα εγώ αυτό το ρεπορτάζ – η αλήθεια είναι πως το έγραψα κάνα δυο φορές. Παρορμητικά ετοιμάζομαι να κάνω τις παρατηρήσεις μου στους διοργανωτές. Αλλά πάντα, κάθε φορά, το μετανιώνω – ας τους τώρα, έτσι το έχουν φτιάξει στο μυαλό τους, ο καιρός όλα τα αφυδατώνει. Ακολουθώ την πεπατημένη – χαιρετούρες, ευχές, κουβέντα με φίλους απ’ τα παλιά. Τον Νίκο τον Παππά, τον Κώστα τον Ματαράγκα, τον Ανδρέα τον Βιτάλη, τον Αλέκο τον Αβραάμ, τον Γιάννη τον Σταθόπουλο, τον Αλέξανδρο Παπαδόγγονα. Και τους άλλους. Τους θυμάμαι όλους, αλλά αυτοί έρχονται πιο συχνά στη γιορτή.
Πέρσι ο πατέρας μου δεν τα κατάφερε να έλθει. Ούτε φέτος θα τα καταφέρει. Χαίρομαι που τον θυμούνται όλοι, συγκινήθηκα που τόσες φορές αναφέρθηκες κι’ εσύ στα κείμενά σου στον «μπάρμπα Γιάννη τον Βούλτεψη», σχεδόν δάκρυσα με αυτήν σου την ανάμνηση ζεστασιάς και συμπαράστασης. Τύπωσα τα κείμενά σου για να του τα διαβάσει η μητέρα μου. Φαντάζομαι από τώρα τη δακρυσμένη αντίδρασή του.
Πέρασαν χρόνια πολλά, από τις ταραγμένες, αλλά ωραίες μέρες στη Ρώμη, στην πανσιόν Ακρόπολις. Εσύ έγινες ναύαρχος, εγώ δημοσιογράφος και βουλευτής. Γιά πάνω από τρεις δεκαετίες ακολουθήσαμε πορείες διαφορετικές, αλλά παράλληλες.
Φίλε Κώστα, εγώ είχα την ευκαιρία, χάρη στο επάγγελμά μου, να μοιράζομαι πάντα τις σκέψεις και τις πληροφορίες μου με τους άλλους. Είχα πάντα την ευκαιρία να δημοσιοποιώ τις απόψεις μου. Εσύ τα κατάφερες μετά την αποστρατεία σου. Ισως γι’ αυτό και να το έπραξες με τόσο φλογερά αντισυμβατικό τρόπο. Ισως γι’ αυτό να γνωρίζει τόσο μεγάλη επιτυχία το ηλεκτρονικό εγχείρημά σου. Ισως γι’ αυτό να προκάλεσες τόσο μεγάλο ενθουσιασμό στον κοινό μας φίλο Μάνο Αντώναρο.
Η αλήθεια είναι πως κάθισα να σου γράψω για να σ’ ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια, για τις καλές σου αναμνήσεις από την οικογένειά μου. Αλλά ένα «ευχαριστώ» θα φαινόταν πολύ τυπικό, πολύ υπηρεσιακό. Πιστεύω ότι σχέσεις σαν κι’ αυτή που γεννήθηκε ανάμεσα σε όλους μας εκείνον τον Μάιο του 1973 και στους μήνες που ακολούθησαν, πρέπει να προφυλάσσονται από τις τυπικότητες. Χαίρομαι που μοιράζεσαι τις αλήθειες σου με τους άλλους. Περισσότερο χαίρομαι που οι άλλοι θέλουν να μοιραστούν τις αλήθειες σου.
Κατά τα λοιπά, 34 χρόνια μετά, όλα καλά. Επικοινωνούμε..., άρα υπάρχουμε.

Σοφία Βούλτεψη (οι πολιτικοί δεν έχουν ψευδώνυμα, έτσι δεν είναι;)

 
At Sun Apr 15, 12:54:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Σοφάκι μου (έτσι φωνάζω και την κόρη μου) ο 'μπαρμπα Γιάννης' είναι ό,τι 'ανθρωπινότερο' προέκυψε ως εμπειρία από την περιπέτειά μας εκείνη.
Κοντά σ' αυτόν και η πιτσιρίκα με την ίδια φλόγα στα μάτια που ρουφούσε εικόνες και εμπειρίες.
Πώς να το κάνουμε, από μικρή πατούσες σε καθαρά αχνάρια και τώρα, απ' όσο μπορώ να παρακολουθήσω, αφήνεις τα δικά σου ευδιάκριτα και σημαντικά.
Φοβάμαι, όμως. Γιατί κι εσύ, με βάση και το ρημάδι το DNA, αντισυμβατική είσαι. Και στον χώρο που διάλεξες να ενταχθείς για να προσφέρεις κάτι περισσότερο από δημοσιογραφική κριτική και ανάλυση, στον χώρο που διάλεξες για να 'δημιουργήσεις', τους αντισυμβατικούς δεν τους θέλουν. Φοβάμαι, λοιπόν, και ...καμαρώνω. Γιατί λέω, 'να, ρε, κάποια από τα δικά μας παιδιά της εποχής εκείνης κρατούν γερά τις αρχές τους και παλεύουν για τα όνειρά τους με ευπρέπεια και ουσία'.
Και σε θεωρώ δικό μου άνθρωπο από τότε. Και τους δικούς μου ανθρώπους δεν χρειάζεται να τους βλέπω καθημερινά ή με οποιαδήποτε συχνότητα. Είναι δικοί μου για πάντα.
Να φιλήσεις το χέρι του Μπαρμπα Γιάννη εκ μέρους μου.
Να φιλήσεις και την ηρωίδα (με τέτοιον άντρα και τέτοια κόρη, μάνα σου) :)
Και,
Να προσέχεις...

Y.Γ. Όλα αυτά τα χρόνια, πήγα σε μία μόνο επετειακή εκδήλωση. και διαπίστωσα τα ίδια που περιγράφεις. Ίσως και αίσθημα 'αγγαρείας' στους διοργανωτές. Φέτος λέω να κατεβώ για να τους παραδώσω και την τότε σημαία του ΒΕΛΟΣ. Ελπίζω να σε δω εκεί.

 
At Wed May 16, 12:30:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Αγαπητέ Ημίαιμε.
Διάβασα (με μια καθυστέρηση περίπου δυο μηνών) μια κι έξω την περιγραφή του επιτυχημένου «πραξικοπήματος» στους πραξικοπηματίες Εφιάλτες, Γυψοτεχνίτες, Μαθητευόμενους Δικτάτορες. Και ανατρίχιασα γιατί μου θύμησες τα «δικά μου» 6 χρόνια πριν το επιτυχημένο ΜΑΤ του ΒΕΛΟΥΣ.
Πάντα με τον ίδιο καπετάνιο. Τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΝΑΥΤΙΚΟ που γνώρισα στους 27 μήνες θητείας μου. Όλοι οι άλλοι ήταν απλές οδοντόπαστες. Το φαινόμενο Νίκος Παπάς δεν επιδέχεται ανάλυσης. Απέπνεε εμπιστοσύνη, ανθρωπισμό, ικανότητα -ο αιώνιος αντάρτης. Τον γνώρισα πλωτάρχη-μόνο, ενώ άλλοι ήταν ήδη πλοίαρχοι, στο ΛΕΩΝ. Αν γράψεις βιβλίο, μην ξεχάσεις να κάνεις την αναδρομή αυτή -6 χρόνια πριν, όταν ήσουν ακόμη στο Λύκειο.
Ο Παπάς δεν έφθασε στο ΒΕΛΟΣ εν θερμώ κινούμενος. Κάποια 13η του Δεκέμβρη του 1967 θα τόχε κάνει εάν εύρισκε (κατ αυτόν) άλλον ένα που να τα έχει σαν κι αυτόν να τον ακολουθήσει. Έζησα κι εγώ την ίδια υπερένταση της νύχτας με τις χριστοπαναγίες του Παπά προς τον ανώνυμο καταληψία φαντάρο του ΓΕΝ. Μέχρι το μεσημέρι της επόμενης μέρας, κάπου στις Σποράδες, που ο επικεφαλής Αρχιπλοίαρχος Ροζάκης διέταξε να γυρίσουμε στην Σαλαμίνα όπου και τους «μάντρωσαν», ενώ εμάς μας έστειλαν για Κρήτη μεριά για να κοιμούνται ήσυχοι και οι πέριξ τσανακογλείφτες.
Παπάς δεν γίνεται καθένας. Γεννιέται και ηγείται. Οι άλλοι περιμένουν την προαγωγή και την σύνταξη λόγω ευδοκίμου υπηρεσίας. Σ΄ ευχαριστώ Καπετάν Νίκο που με τίμησες με την γνωριμία σου.
Καπετάν Δημήτρης
Υ.γ: όσο για σένα Ημίαιμε κακώς διάλεξες αυτό το όνομα. Μάλλον Καθαρόαιμος μου φαίνεσαι καίτοι κάποτε …βασιλικός.

 
At Sat May 19, 01:01:00 AM, Blogger Αντώνιος said...

είδα αφήσατε και τη σημαία..

ωραίος επίλογος!

 
At Sun May 20, 10:26:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Καπετάν Δημήτρη, να ΄σαι καλά για τα όμορφα λόγια σου.
Για την αποκατάσταση της πραγματικής εικόνας, απλά, θέλω να διευκρινίσω ότι δεν θεωρώ ότι υπήρξα ...βασιλικός ή οτιδήποτε άλλο 'δεξιό' ή 'αριστερό' ή όπως αλλιώς θέλουν σώνει και καλά να μας εντάσσουν οι όποιοι.
Μπήκα στη ΣΝΔ στα 17 μου, και προσωπικά δεν συμμετείχα σε κανένα κόμμα μέχρι τότε (ΕΡΕΝ-ΕΔΗΝ κλπ). Το σόι όπως όλα τα σόγια της εποχής ήταν 'δεξιό'. Και της μάνας, ιδίως, 'βασιλικό'. Λογικό να έχω καλή εικόνα προς τα εκεί.
Του λόγου μου, όμως, δεν είχα καμμιά αντίρρηση να ...συνάψω σχέσεις με τις φέρουσες μαύρα καλσόν νεαρές Λαμπράκισσες! Νομίζω ότι στα 17 σου το 'αυτό' είχε και έχει μεγαλύτερη προτεραιότητα!!! :))
Όσο για το 'Ημίαιμος', ε, συνήθως αυτοί είναι και 'αδέσποτοι' (με την όποια έννοια του όρου)...



Αντώνιε, την παρέδωσα και ησύχασα! :)

 
At Sun May 20, 10:31:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Και καπετάν Δημήτρη, διάβασε και τα προηγούμενα ποστ, τα της 13ης Δεκεμβρίου γράφονται κι αυτά -για το ΛΕΩΝ-. Το ποστ αυτό είναι το τελευταίο από 14 συνολικά.

 
At Tue May 22, 01:13:00 PM, Blogger .liketobite said...

Είναι τιμή μου που είχα τη τύχη να μάθω από 'πρώτο' χέρι τη νεότερη ιστορία της πατρίδας μου και να γνωρίσω έστω στη φαντασία μου έναν από τους 32 έντιμους Άνδρες που την έγραψαν.

 
At Tue May 22, 02:14:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Καλός!!
΄Οπως πάντα άλλωστε.

 
At Tue May 22, 05:44:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

liketobite, ευχαριστώ για το 'έντιμος'. Είναι το καλύτερο 'παράσημο' για μένα, ιδίως όταν προέρχεται από κάποιον που δεν σε ξέρειπροσωπικά αλλά το αντιλαμβάνεται από το κείμενό μου.

Ανώνυμε/η, σίγουρα δεν είσαι η πρώτη μου δασκάλα. Αυτή πάντα μου έλεγε 'θα μπορούσες να είσαι καλύτερος'... :)))

 
At Fri Jul 20, 03:37:00 PM, Blogger sroutz said...

αγαπητέ Κύριε Γκορτζή,
θέλω να γράψω ένα 'ευχαριστώ' απο καρδιάς για την τιμή που μας κάνετε να μάθουμε και οι νεότεροι τις λεπτομέρειες, τα γεγονότα, τα συναισθήματα και τις σκέψεις των ανδρών του Βέλους.
Προηγουμένως, ως αρκετά νεότερος σας, οφείλω να σας ευχαριστήσω και να εκφράσω το σεβασμό μου για τις αποφάσεις και τη δράση σας.

 
At Wed Aug 22, 07:17:00 PM, Blogger R2-D2 said...

Βρήκα το blog σας από το link που μου άφησε κάποιος στο δικό μου, προτρέποντάς με να σας ρίξω μια ματιά. Μου πήρε αρκετό χρόνο για να τα διαβάσω όλα, άξιζε όμως πιστεύω και το κάθε δευτερόλεπτο. Τα θερμά μου συγχαρητήρια, όχι μόνο για το περιεχόμενο, αλλά και για τη γραφή σας. Επαγγελματίες ιστορικοί θα ζήλευαν τον τρόπο που γράφετε - μακάρι να έγραφαν και αυτοί έτσι.

 
At Fri Aug 24, 08:03:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

sroutz, ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Για μένα, τα σχόλια στην αυθόρμητη αφήγηση των γεγονότων ήταν τελικά σημαντικότερα από αυτήν. Γιατί μου επιβεβαίωσε το ενδιαφέρον των νεότερων γενιών να σηκώνουν το περιτύλιγμα της ιστορίας των σκοπιμοτήτων για να ανακαλύπτουν μικρές σημαντικές αλήθειες.

r2-d2, διάβασα κι εγώ ΟΛΑ τα κείμενά σας -και τα θετικά και αρνητικά σ' αυτά σχόλια-.
Χαίρομαι που η αφήγησή μου προφανώς σας άρεσε τόσο 'λογοτεχνικά' όσο και ως ιστορική καταγραφή.
Σχετικα με τα ενδιαφέροντα κείμενά σας:
Σε όλη μου την επαγγελματική σταδιοδρομία στάθηκα επικριτικά απέναντι στο 'σύνδρομο της Απόκριας' που ταλανίζει οποιονδήποτε φέρει οποιαδήποτε 'στολή'. Από τον απλό τροχονόμο, τον ναύτη, τον φαντάρο, τον σεκιουριτά, τον βαθμοφόρο, τον στρατηγό ή Ναύαρχο.
Το σύνδρομο αυτό, που εκδηλώνεται με συμπεριφορές άσχετες προς τον πραγματικό χαρακτήρα του ένστολου (όπως και του μεταμφιεζόμενου στις Απόκριες), δημιουργεί από κωμικές και γραφικές έως παράλογες και τραγικές 'δυσλειτουργίες' στην επικοινωνία και κοινωνική συμβίωση.
Αυτό, περιγράφετε και στα κείμενά σας, γλαφυρά όταν γράφετε ως ο εαυτός σας και χλευαστικά όταν γράφετε ως ο Ναύτης R2-d2.
Γιατί η στολή του Ναύτη παίζει το παιχνίδι της και σε σας.
Τολμώ να το επισημάνω, λόγω ηλικίας, εμπειρίας και ...πολιτικής πλέον περιβολής μου εδώ και αρκετό καιρό. Και, βεβαίως, λόγω της πολύ αυστηρής αυτοκριτικής για την συμπεριφορά μου ως ένστολος-μεταμφιεσμένος από την πρώτη στιγμή που 'ντύθηκα' με τα ναυτικά.
Θα ήθελα να ξαναπεριγράψετε τις εμπειρίες σας από το Π.Ν. δύο μόλις χρόνια από την απόλυσή σας. Γιατί οι ευαίσθητες κεραίες σας καταγράφουν και άλλα πράγματα. Θα τα αντιληφθείτε καλύτερα όταν το 'παράλογο' της θητείας τελειώσει και οι νέες προοπτικές και καταστάσεις στη ζωή θα τραβήξουν την ανηφόρα.
Με εκτίμηση
Κωστής Γκορτζής

 
At Tue Mar 11, 05:31:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Αγαπητέ Ναυαρχε,

Σας ευχαριστώ για αυτή την υπέροχη κατάθεση ψυχής και για το μαθημα ιστορίας που μα; κάνατε. Είχα την χαρά να γνωρίσω σαν απλός νάυτης τον γιο του κ.Παππά που νομίζω οτι και αυτός είναι ένας αξιωματικός διαμάντι για το ΠΝ.

Να είστε καλα

 
At Sat May 24, 11:46:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Στον κατάλογο των συμμετεχόντων έχει παραληφθεί το όνομα του θείου μου Ρουσσόπουλου Δημήτρη Μηχανικού στο Α/Τ ΒΕΛΟΣ. Το αναφέρω απλά ως συμπλήρωμα καθώς πρέπει να τιμώνται όλοι όσοι συμμετείχαν σε μεγάλες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας μας.

 
At Mon May 26, 09:50:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Ζητώ συγγνώμη από τον Δημήτρη και από τον παρατηρητικό ανηψιό για την ακούσια -αδικαιολόγητη και ακατανόητη- "μετατροπή" του ονόματός του σε "Πανουσάκη" (ο δαίμων της ηλεκτρονικής παλάβωσε!) στον αριθμό 13 του καταλόγου!
Διορθώνω πάραυτα!
Και, βεβαίως δεν ξεχνώ τον σεμνότερο από τους συντρόφους της εποχής...

 
At Mon May 26, 09:58:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Φίλε Ανώνυμε, εγώ σας ευχαριστώ για τα καλά λόγια.

 
At Sat Dec 27, 01:52:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Σας ευχαριστώ για τα τόσα που μου μάθατε σχετικά με το "ΒΕΛΟΣ". Ο υποναύαρχος(ε.α.) Νικόλαος Αρτεμάκης γιατί δεν αναφφέρεται στο πλήρωμα; Και πάλι ευχαριστώ.
Μπούκης Δημοσθένης του Γιάννη

 
At Sat Dec 27, 08:50:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Κύριε Μπούκη, πολλοί δεν αναφέρονται από το πλήρωμα στην εξιστόρηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τους τιμούμε ή σεβόμαστε. Απλά, σ' αυτό το κείμενο περιγράφω, από τη δική μου εμπειρία, την περιπέτεια αυτών που επέτρεψε ο κυβερνήτης τους να τον ακολουθήσουν. Ήθελαν και άλλοι. Οι περισσότεροι από τους 280 που ήταν το πλήρωμα. Εκτιμώ (μετά βεβαιότητας) ότι σ' αυτούς περιλαμβανόταν και ο Υποναύαρχος ε.α. κ.Αρτεμάκης. Αλλά ανήκε στην κατηγορία των παντρεμένων που ο Κυβερνήτης επέλεξε να 'διατάξει' την επιστροφή τους για να μη υποστούν συνέπειες οι οικογένειές τους.

 
At Mon May 25, 08:44:00 PM, Anonymous Harris said...

Καλησπέρα σας. Είμαι πολύ μικρότερος, 27 χρονών, και μόλις διάβασα αναλυτικά την ιστορία αυτή. Το μόνο που έχω να πω είναι "ευχαριστώ".

 
At Sat Jun 13, 11:42:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Harris, εγώ ευχαριστώ που επιβεβαιώνεις αυτά που πιστεύω για τους νεώτερους. :-)

 
At Tue Oct 27, 10:33:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Ημίαιμος-Imiaimos said...
"Όταν είδα τους συμμαθητές μου μετά την περιπολία τους, δεν τους γνώρισα. Ήταν χαλκοπράσινοι, σαν νεκροί από τον μεγάλο χρόνο 'εν καταδύσει' χωρίς να τους δεί ο ήλιος!"

Ι.Το ερωτημα το οποιο τιθεται, ειναι ποιος πηρε τα μεταλεια και τις προαγωγες μετα το πανυγηρι...ο χαλκινοπρασινος που εφαγε 80' μερες κατω απο το νερο στους 2 Αττιλες στα 200μ και περνουσαν καθε χρονο απο κρισεις για να παρουν βαθμο η' ΑΥΤΟΙ που γλεντουσαν στο λονδινο μετην σφραγιδα του Βασιλεως;

ΙΙ.Επειδη συμμετειχα και στα δυο κινηματα του Π.Ν., το κινημα του Βελους ηταν να παραλαβει τον Βασιλεα απο την Ιταλια και να το μεταφερει εις την Βορεια Ελλαδα με σκοπο να εναντιωθει το Ναυτικο και η Αεροπορεια στην πτωση των ταγματαρχων της Επαναστασης.
Για αυτο αναφερεται και ο "αρχηγος σας" Παππας στις δηλωσεις επαναπατρισμους σας (μιας και ειναι γραμμενες στο ποδι)

ΙΙΙ. Δεν μπορεις να ξεφτιλεζετε συναδελφους σας οτι το Π.Ν. ειχε απογυμνωθει απο ετοιμοπολεμους Αξιωματικους (Αναγραφη Κεφαλαιου 12 παραγραφος 10καικατι) και σου θυμιζω Β. Γαβριηλ - Κυβερνητης Υ/Β Γλαφκου, Ι. Παναγιωτοπουλος - Κυβερνητης Υ/Β Νιρευς και πολλους αλλους να μην αναφερω ονοματα.

ΙV. Μαλλον επιθυμειτε να παρουσιασετε τον εαυτος σας σαν κομματι της Επαναστασης, αλλα εχετε μπερδευτει διοτι αλλο αντισταση του '40 και αλλο αντισταση υπο δικτατορικο καθεστως.

V. Δεν καταλαβα στις αφηγισεις σας, πως γινεται ο Κυβερνητης σας να ειναι αντιθετως μετο Σ.Π.Κ. (Στρατιωτικο Ποινικο Κωδικα) και ο Υπαρχος να αδιαφορει βαση του Σ.Π.Κ και του Συνταγματος και να μην εχει συναλαβει τον Κυβερνητη και να αναλβει την διακυβερνηση του πλοιο, ΕΚΤΟΣ εαν ο Υπαρχος ηταν και αυτο μελος του Κινηματος και δεν το αναφερετε.

VI. Μιας και μεσω των αφηγησεων σας προσδειδεται μια ηρεωοπαθεια,
Πεστε μου ΕΑΝ γνωριζεται τι εκανε ο Γιος του Ντερτιλη υπο Πολιτικο Δημοκρατικο Καθεστως στην Πατριδα το 1991-92 ΕΑΝ γνωριζεται μου απαντατε διοτι τον γνωριζω και μπορω να τον χαρακτηρισω ηρωα.

VII. Mηπως θυμαστε κατα την εισοδο σας εις τον ναυσταθμο μετα επαναπατρισμο σας, ενω οι συναδελφοι σας ετρεχαν για να εχουν ετοιμοπολεμα τα καραβια εσεις κορδωνασταν σαν κοκκορια στο κοτετσι.

Ευχαρηστω δια την αφηγιση σας, κριμα που δεν αναφερεστε στην αλλη οψη του νομισματο γιατι το να φευγεις ειναι ευκολο το μενεις και να πολεμας απο μεσα ειναι το δυσκολο.

 
At Tue Oct 27, 10:40:00 PM, Anonymous Anonymous said...

(for the above comment)
because just Anonymmous means nothing between "family"

Best Regards Anonymous USS-XXX

 
At Wed Nov 11, 07:17:00 AM, Anonymous Anonymous said...

This comment has been removed by a blog administrator.

 
At Tue Nov 24, 11:59:00 PM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Ανώνυμε Λεβέντη Tue Oct 27,10:33,
με συγχωρείς αλλά,το σχόλιό σου μου είναι τελείως ακατάληπτο, ακριβώς όπως και τα δύο επόμενα Αμερικανοκινέζικα!
Αν ψιλοκατάλαβα, είσαι βαθύς γνώστης μιας ...άλλης όψης του νομίσματος που καλό θα ήταν να μας τη διηγηθείς επώνυμα... Ή φοβάσαι και κρύβεσαι;

 
At Mon Apr 12, 11:20:00 PM, Anonymous Anonymous said...

Αγαπητέ μου κ. ναύαρχε, απόλαυσα την θαρραλέα εξιστόρηση γεγονότων που με είχαν συγκλονίσει τότε, στα χρόνια της νιότης μας.Νέος πτυχιούχος και νέος υπάλληλος σε ένα οργανισμό, είχα βασανιστεί με την σκέψη της φυγής από την πατρίδα μου λόγω της κατάστασης. Το αίσθημα αυτό μου το επέτεινε το παράδειγμά σας.Έμεινα για διάφορους λόγους και κυρίως ατολμίας. Γι' αυτό σας θαύμαζα . Γιατί είχατε θάρρος μεγαλύτερο από εμένα. Γι' αυτό σας συγχαίρω για τη συγγραφή και σας εύχομαι ο Θεός και ο άγιος Νικόλαος να σας δίνουν δύναμη να συνεχίσετε να ασχολείσθε με την σύγχρονη ιστορία της πατρίδας μας που τη γνωρίζετε και από τα interna corporis αυτής.
Διάβασα στο ιστολόγιό σας απαντήσεις και σχόλια που δεν τιμούν αυτούς που τα συνέταξαν. Νοσταλγούν ίσως τις "ένδοξες" μέρες της εθνοσωτηρίου, αλλά δεν μας λένε τόσα χρόνια για ποιό λόγο αυτή διαλύθηκε εκείνο τον Ιούλιο του 1974; Αντί λοιπόν να χλευάζουν ή να ειρονεύονται ανθρώπους που είχαν το θάρρος να αντισταθούν , καλύτερα θα ήταν να μείνουν εν σιωπή ευγνωμονούντες της ελληνική δημοκρατία που τους ανέχθηκε και ουχί μόνον τούτο, αλλά και τους προήγαγε κανονικά.Εγώ δεν είμαι στρατιωτικός, δεν ανήκω στο πολεμικό ναυτικό, από το όνομα θα καταλάβετε ότι έχω σχέση με αυτό λόγω της γυναίκας μου, δεν έχω δεσμεύσεις και ως "εξωτικός" που λέει και ο νόμος μπορώ να μιλώ αδαπάνως. Ας κάνουν κάποτε αυτοκριτική έστω και τώρα μετά από τόσα χρόνια.
Τον κ. Αρχηγό , τον κ. Ν. Παππά, τον έχω δει μετά ταύτα πολλές φορές , κυρίως σε κάποιες εκδηλώσεις που συνόδευα τη γυναίκα μου , με την οποία γνωρίζεται λογω της υπηρεσίας της στο ΕΓΑ/ΓΕΝ. Πάντα μου μιλά με οικειότητα, όπως εξάλλου σε όλους. Εγώ ποτέ δεν χαλάρωσα. Τον βλέπω ως σύμβολο και τον αντιμετωπίζω ως τη φωνή της συνειδήσεώς μου.
Και πάλι , κ. ναύαρχε συγχαρητήρια και σας ευχαριστώ γι' αυτό που κάνατε τότε και τώρα.
Γιώργος Θ. Πρίντζιπας

 
At Tue May 11, 11:07:00 AM, Blogger Κωστής Γκορτζής said...

Αγαπητέ κύριε Πρίντζιπα, ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Η "αντίθετη" φωνή που επισημάνατε στα σχόλια είναι απαραίτητη για να μας κάνει όλους να μην εφησυχάζουμε εκφυλίζοντας αυτά που κερδίσαμε με μικρούς ή μεγάλους αγώνες του καθενός μας...

 
At Sat Apr 06, 01:41:00 AM, Anonymous Anonymous said...

Οταν υπηρετουσα στην Δ/Γεν τον γνωρισα τον Αρχηγο κο Ν. Παππα, καθως ειχα παρε δωσε με το γραφειο του και εκανα και καποιες βαρδυες στην εισοδο. Δεν θα ξεχασω μια καλοκαιρινη μερα το 1984, πεταγε με ενα στρατιωτικο ελικοπτερο πανω απο κατι φωτιες οχι πολυ μακρυα απο το ΓΕΝ και οταν προσγειωθηκε μπροστα στο κτιριο, πεταγετε ενας Παππας καταμαυρος (φοραγε την ασπρη στολη) λες και ειχε βγει μεσα απο τις φλογες και οταν ρωτησα τον πιλοτο τι συναιβη, μου ειπε οτι ενας πυροσβεστης βρισκοταν σε κινδυνο και Ο Αρχηγος ορμηξε μεσα στις φλογες και τον εσωσε!!!! Ποτε δεν θα ξεχασω την εικονα αυτη οταν βγηκε απο το ελικοπτερο! Δεν θυμαμαι τι ακριβως εγινε με την χουντα και το βελος, ημουνα μοκρος και ειμαι τοσο μακρυα που ακομα και τα Ελληνικα μου εχουν ξεφτυσει, θυμαμαι ομως οτι ηταν ο Αρχηγος μου και οτι ηταν μοναδικος...ΠΓΑΔ

 

Post a Comment

<< Home